كَلَّا لَا وَزَرَ
﴿۱۱﴾
هرگز مفرّ و پناهگاهی نیست. (۱۱)
إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ
﴿۱۲﴾
آن روز جز درگاه خدا آرامگاهی هیچ نیست. (۱۲)
يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
﴿۱۳﴾
آن روز آدمی به (نتیجه) هر نیک و بدی که در مقدّم و مؤخّر عمر کرده آگاه خواهد شد. (۱۳)
بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ
﴿۱۴﴾
بلکه انسان خود بر (نیک و بد) خویش به خوبی بیناست. (۱۴)
وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ
﴿۱۵﴾
هر چند (پردههای) عذر (بر چشم بصیرت) خود بیفکند. (۱۵)
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ
﴿۱۶﴾
(ای رسول در حال وحی) با شتاب و عجله زبان به قرائت قرآن مگشای. (۱۶)
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ
﴿۱۷﴾
که ما خود قرآن را مجموع و محفوظ داشته و بر تو فرا خوانیم. (۱۷)
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ
﴿۱۸﴾
و آنگاه که بر خواندیم تو پیرو قرآن آن باش. (۱۸)
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ
﴿۱۹﴾
پس از آن بر ماست که (حقایق) آن را بر تو بیان کنیم. (۱۹)
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ
﴿۲۰﴾
هرگز، بلکه شما (کافران لجوج) تمام دنیای نقد عاجل را دوست دارید. (۲۰)
|
||