|
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ
﴿۲۷﴾
و تو چگونه توانی یافت که سختی عذاب دوزخ تا چه حد است؟ (۲۷)
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ
﴿۲۸﴾
شراره آن دوزخ از دوزخیان هیچ باقی نگذارد و همه را بسوزاند و محو گرداند. (۲۸)
لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ
﴿۲۹﴾
آن آتش بر آدمیان رو نماید (و خرمن گنهکاران را به باد دهد). (۲۹)
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ
﴿۳۰﴾
بر آن آتش نوزده تن (فرشته عذاب) موکّلند. (۳۰)
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ
﴿۳۱﴾
و ما خازنان دوزخ را غیر فرشتگان (عذاب) قرار ندادیم و عدد آنها را جز برای فتنه و محنت کفّار (نوزده) نگردانیدیم تا آنکه اهل کتاب هم یقین کنند (که ذکر این عدد مطابق تورات و انجیل است با آنکه صاحب قرآن به کتب آسمانی عالم نبوده و البته کلامش به وحی خداست و ایمان آرند) و آن بر یقین مؤمنان هم بیفزاید و دیگر در دل اهل کتاب و مؤمنان به اسلام هیچ شک و ریبی نماند و تا آنان که در دلهاشان مرض (شک و جهالت) است و کافران نیز (به طعنه) گویند که خدا از این مثل (که عدد فرشتگان عذاب را نوزده شمرده است نه بیش و کم) چه منظور داشت؟ بلی این چنین (قرار داد تا) هر که را خواهد به ضلالت بگذارد و هر که را خواهد هدایت نماید و هیچ کس از (عده بی‌حد) لشکرهای پروردگارت غیر او آگاه نیست و این (آیات ذکر دوزخ) جز برای پند و موعظه بشر نخواهد بود. (۳۱)
كَلَّا وَالْقَمَرِ
﴿۳۲﴾
چنین (که کافران گویند) نیست، قسم به ماه تابان. (۳۲)
وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ
﴿۳۳﴾
و قسم به شب تار چون باز گردد. (۳۳)
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ
﴿۳۴﴾
و قسم به صبح چون جهان را روشن سازد. (۳۴)
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ
﴿۳۵﴾
که این (آیات قرآن) یکی از بزرگترین آیات خداست. (۳۵)
نَذِيرًا لِلْبَشَرِ
﴿۳۶﴾
در آن پند و اندرز آدمیان است. (۳۶)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو