به نام خداوند رحمتگر مهربان

بگو به من وحي شده است كه جمعي از «جن» به سخنانم گوش فرا داده‏ اند، سپس گفته‏ اند: ما قرآن عجيبي شنيده‏ ايم! (۱)

كه به راه راست هدايت مي‏كند، لذا ما به آن ايمان آورده‏ ايم، و هرگز احدي را شريك پروردگارمان قرار نمي‏دهيم. (۲)

و اينكه بلند است مقام با عظمت پروردگار ما، و او هرگز براي خود همسر و فرزندي انتخاب نكرده است. (۳)

و اينكه سفيهان ما درباره خداوند سخنان ناروا مي‏گفتند. (۴)

و اينكه ما گمان مي‏كرديم كه انس و جن هرگز دروغ بر خدا نمي‏بندند. (۵)

و اينكه مرداني از بشر به مرداني از جن پناه مي‏بردند، و آنها سبب افزايش گمراهي و طغيانشان مي‏شدند. (۶)

و اينكه آنها گمان كردند همانگونه كه شما گمان مي‏كرديد كه خداوند هرگز كسي را (به نبوت) مبعوث نمي‏كند. (۷)

و اينكه ما آسمان را جستجو كرديم، و همه را پر از محافظان قوي و تيرهاي شهب يافتيم! (۸)

و اينكه ما پيش از اين به استراق سمع در آسمانها مي‏نشستيم. اما اكنون هر كس بخواهد استراق سمع كند شهابي را در كمين خود مي‏يابد! (۹)

و اينكه (با اين اوضاع و احوال) ما نمي‏دانيم آيا اراده شري درباره اهل زمين شده يا پروردگارشان اراده كرده است آنها هدايت كند. (۱۰)

و اينكه در ميان ما افرادي صالح و افرادي غير صالحند، و ما گروههاي متفاوتي هستيم. (۱۱)

و اينكه ما يقين داريم هرگز نمي‏توانيم بر اراده خداوند در زمين غالب شويم، و نمي‏توانيم از پنجه قدرت او فرار كنيم. (۱۲)

و اينكه ما هنگامي كه هدايت قرآن را شنيديم به آن ايمان آورديم، و هر كس به پروردگارش ايمان بياورد نه از نقصان مي‏ترسند و نه از ظلم. (۱۳)

و اينكه گروهي از ما مسلمانان، و گروهي ظالمند، هر كس اسلام را اختيار كند راه راست را برگزيده. (۱۴)

و اما ظالمان آتشگيره دوزخند! (۱۵)

و اگر آنها (جن و انس) بر طريقه (ايمان) استقامت ورزند ما آنها را با آب فراوان سيراب مي‏كنيم. (۱۶)

هدف اين است كه ما آنها را با اين نعمت فراوان بيازمائيم و هر كس ‍ از ذكر پروردگارش روي گردان شود او را به عذاب شديد و روز افزوني گرفتار مي‏سازد. (۱۷)

و اينكه مساجد از آن خدا است، در اين مساجد احدي را با خدا نخوانيد؟ (۱۸)

و اينكه هنگامي كه بنده خدا (محمد (صلي اللّه عليه و آله و سلّم) به عبادت) برمي خاست، و او را مي‏خواند گروهي سخت اطراف او جمع مي‏شدند. (۱۹)

بگو: من تنها پروردگارم را مي‏خوانم، و هيچكس را شريك او قرار نمي‏دهم. (۲۰)

بگو: من مالك زيان و هدايتي براي شما نيستم. (۲۱)

بگو: (اگر من بر خلاف فرمانش رفتار كنم) هيچكس مرا در برابر او پناه نمي‏دهد و پناهگاهي جز او نمي‏يابم. (۲۲)

تنها وظيفه من ابلاغ از سوي خدا، و رساندن رسالات او است و هر كس نافرماني خدا و رسولش كند آتش دوزخ از آن او است، جاودانه در آن مي‏مانند. (۲۳)

(اين كارشكني كفار همچنان ادامه مي‏يابد) تا زماني كه آنچه را به آنها وعده داده شده ببينند، آنگاه مي‏دانند چه كسي ياورش ضعيفتر و جمعيتش كمتر است. (۲۴)

بگو من نمي‏دانم آنچه به شما وعده داده شده نزديك است، يا پروردگارم زماني براي آن قرار مي‏دهد؟! (۲۵)

عالم الغيب او است، و هيچكس را بر اسرار غيبش آگاه نمي‏سازد، (۲۶)

مگر رسولاني كه آنها را برگزيده است و مراقبيني از پيش رو و پشت سر براي آنها قرار مي‏دهد. (۲۷)

تا بداند پيامبرانش رسالتهاي پروردگارشان را ابلاغ كرده‏ اند، و او به آنچه نزد آنها است احاطه دارد، و هر چيزي را احصا كرده است. (۲۸)