|
فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلَّا فِرَارًا
﴿۶﴾
و دعوت من جز بر گريزشان نيفزود (6)
وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا
﴿۷﴾
و من هر بار كه آنان را دعوت كردم تا ايشان را بيامرزى انگشتانشان را در گوشهايشان كردند و رداى خويشتن بر سر كشيدند و اصرار ورزيدند و هر چه بيشتر بر كبر خود افزودند (7)
ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا
﴿۸﴾
سپس من آشكارا آنان را دعوت كردم (8)
ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا
﴿۹﴾
باز من به آنان اعلام نمودم و در خلوت [و] پوشيده نيز به ايشان گفتم (9)
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا
﴿۱۰﴾
و گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره آمرزنده است (10)
يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا
﴿۱۱﴾
[تا] بر شما از آسمان باران پى در پى فرستد (11)
وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارًا
﴿۱۲﴾
و شما را به اموال و پسران يارى كند و برايتان باغها قرار دهد و نهرها براى شما پديد آورد (12)
مَا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا
﴿۱۳﴾
شما را چه شده است كه از شكوه خدا بيم نداريد (13)
وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا
﴿۱۴﴾
و حال آنكه شما را مرحله به مرحله خلق كرده است (14)
أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا
﴿۱۵﴾
مگر ملاحظه نكرده ايد كه چگونه خدا هفت آسمان را توبرتو آفريده است (15)
|
||
Search
Recite
Select Chapter