پس صبر نیکو پیش گیر. (۵)

که این مردم آن روز را بسیار دور (از امکان) بینند. (۶)

و ما نزدیک (به وقوع) می‌بینیم. (۷)

روزی که آسمان چون فلز گداخته شود. (۸)

و کوهها مانند پشم زده متلاشی گردند. (۹)

و هیچ کس از خویش خود جویا نشود. (۱۰)

چون حقیقت حالشان به آنها بنمایند آن روز کافر بدکار آرزو کند که کاش توانستی فرزندانش را فدای خود سازد و از عذاب برهد. (۱۱)

و هم زن و برادرش. (۱۲)

و هم خویشان و قبیله‌اش را که همیشه حمایتش می‌کردند. (۱۳)

و هر که را روی زمین است خواهد همه را فدای خویش گردند تا مگر او را (از آن عذاب) برهاند. (۱۴)