اینان در بهشت ها، مکرّم و محترم اند (۳۵)

کافران را چه شده که به تو چشم دوخته به سویت شتابانند؟ (۳۶)

از راست و چپ، گروه گروه، (۳۷)

آیا هر یک از آنان طمع دارد که او را در بهشت پرنعمت درآورند؟! (۳۸)

این چنین نیست، ما آنان را از آنچه خود می دانند [آبی گندیده و بی مقدار] آفریدیم. (۳۹)

به پروردگار مشرق ها و مغرب ها سوگند که ما تواناییم، (۴۰)

بر اینکه به جای آنان بهتر از آنان را بیاوریم؛ و هیچ چیز ما را مغلوب نمی کند. (۴۱)

پس آنان را واگذار تا [در گفتار باطل] فرو روند و مشغول بازی باشند، تا روزشان را که به آنان وعده داده اند دیدار کنند، (۴۲)

روزی که شتابان از خاک بیرون آیند، گویی به سوی نشانه های نصب شده می دوند، (۴۳)

درحالی که دیدگانشان [از شدت ترس] فرو افتاده، خواری و ذلت آنان را می پوشاند. این همان روزی است که همواره وعده داده می شدند. (۴۴)