ParsQuran
سوره ۷۰: المعارج - جزء ۲۹ - ترجمه خرمشاهی

كَلَّا إِنَّهَا لَظَى ﴿۱۵﴾
حاشا، آن آتشى زبانه‏زن است‏ (۱۵)
نَزَّاعَةً لِلشَّوَى ﴿۱۶﴾
بركننده پوست سر (۱۶)
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى ﴿۱۷﴾
كه هر كس را كه [به حق‏] پشت كرد و [از ايمان‏] روى گرداند، به خود مى‏خواند (۱۷)
وَجَمَعَ فَأَوْعَى ﴿۱۸﴾
همان كسى كه مال اندوخت و جا به جا كرد (۱۸)
إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿۱۹﴾
بى‏گمان انسان ناشكيب آفريده شده است‏ (۱۹)
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿۲۰﴾
چون شر به او رسد، بى‏تاب است‏ (۲۰)
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا ﴿۲۱﴾
و چون خير به او رسد، بازدارنده است‏ (۲۱)
إِلَّا الْمُصَلِّينَ ﴿۲۲﴾
مگر نمازگزاران‏ (۲۲)
الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ﴿۲۳﴾
آنان كه در نمازهايشان پيگيرند (۲۳)
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ ﴿۲۴﴾
و كسانى كه در اموالشان حقى معين است‏ (۲۴)