بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ
﴿۱﴾
درخواست کننده ای عذابی را که واقع شدنی است درخواست کرد، (۱)
لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ
﴿۲﴾
[عذابی که] ویژه کافران است، [و] آن را بازدارنده ای نیست. (۲)
مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ
﴿۳﴾
[این عذاب] از سوی خدای صاحب درجات است. (۳)
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ
﴿۴﴾
فرشتگان و روح در روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است به سوی او بالا می روند. (۴)
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا
﴿۵﴾
پس صبر کن صبری نیکو [صبری که در کنارش جزع و ناخشنودی نباشد.] (۵)
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا
﴿۶﴾
دشمنان و مخالفان، آن [عذاب] را دور می بینند (۶)
وَنَرَاهُ قَرِيبًا
﴿۷﴾
و ما آن را نزدیک می بینیم. (۷)
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ
﴿۸﴾
روزی که آسمان چون فلز گداخته گردد (۸)
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
﴿۹﴾
و کوه ها مانند پشم رنگینِ حلاجی شده شود (۹)
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا
﴿۱۰﴾
و هیچ خویشاوند و دوست صمیمی از [اوضاع و احوال] خویشاوند و دوست صمیمی اش نپرسد! (۱۰)
|
||