تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ
﴿۴۳﴾
این قرآن تنزیل خدای عالمیان است. (۴۳)
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ
﴿۴۴﴾
و اگر (محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) از دروغ به ما برخی سخنان را میبست، (۴۴)
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ
﴿۴۵﴾
محققا ما او را (به قهر و انتقام) از یمینش میگرفتیم. (۴۵)
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ
﴿۴۶﴾
و رگ و تینش را قطع میکردیم. (۴۶)
فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ
﴿۴۷﴾
و شما هیچ یک بر دفاع از او قادر نبودید. (۴۷)
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ
﴿۴۸﴾
و این قرآن به حقیقت پند و تذکر پرهیزکاران عالم است. (۴۸)
وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ
﴿۴۹﴾
و البته ما میدانیم که شما برخی تکذیب آن میکنید. (۴۹)
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ
﴿۵۰﴾
و تکذیبش عاقبت مایه ندامت کافران است. (۵۰)
وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ
﴿۵۱﴾
و این حق و حقیقت محض است. (۵۱)
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
﴿۵۲﴾
پس به نام خدای بزرگوار خود تسبیح گوی و آن را به ستایش یاد کن. (۵۲)
|
||