إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ
﴿۳۳﴾
چرا كه او به خداى بزرگ نمى گرويد (۳۳)
وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ
﴿۳۴﴾
و به اطعام مسكين تشويق نمیکرد (۳۴)
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ
﴿۳۵﴾
پس امروز او را در اينجا حمايتگرى نيست (۳۵)
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ
﴿۳۶﴾
و خوراكى جز چركابه ندارد (۳۶)
لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ
﴿۳۷﴾
كه آن را جز خطاكاران نمى خورند (۳۷)
فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ
﴿۳۸﴾
پس نه [چنان است كه مى پنداريد] سوگند ياد مى كنم به آنچه مى بينيد (۳۸)
وَمَا لَا تُبْصِرُونَ
﴿۳۹﴾
و آنچه نمى بينيد (۳۹)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ
﴿۴۰﴾
كه [قرآن] قطعا گفتار فرستاده اى بزرگوار است (۴۰)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ
﴿۴۱﴾
و آن گفتار شاعرى نيست [كه] كمتر [به آن] ايمان داريد (۴۱)
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ
﴿۴۲﴾
و نه گفتار كاهنى [كه] كمتر [از آن] پند مى گيريد (۴۲)
|
||