ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ
﴿۳۱﴾
آنگاه ميان آتشش اندازيد (۳۱)
ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ
﴿۳۲﴾
پس در زنجيرى كه درازى آن هفتاد گز است وى را در بند كشيد (۳۲)
إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ
﴿۳۳﴾
چرا كه او به خداى بزرگ نمى گرويد (۳۳)
وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ
﴿۳۴﴾
و به اطعام مسكين تشويق نمیکرد (۳۴)
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ
﴿۳۵﴾
پس امروز او را در اينجا حمايتگرى نيست (۳۵)
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ
﴿۳۶﴾
و خوراكى جز چركابه ندارد (۳۶)
لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ
﴿۳۷﴾
كه آن را جز خطاكاران نمى خورند (۳۷)
فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ
﴿۳۸﴾
پس نه [چنان است كه مى پنداريد] سوگند ياد مى كنم به آنچه مى بينيد (۳۸)
وَمَا لَا تُبْصِرُونَ
﴿۳۹﴾
و آنچه نمى بينيد (۳۹)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ
﴿۴۰﴾
كه [قرآن] قطعا گفتار فرستاده اى بزرگوار است (۴۰)
|
||