به نام خداوند رحمتگر مهربان

ن، سوگند به قلم، و آنچه را با قلم مي‏نويسند (۱)

به بركت نعمت پروردگارت تو مجنون نيستي. (۲)

و براي تو اجر و پاداشي عظيم و هميشگي است. (۳)

و تو اخلاق عظيم و برجسته‏ اي داري. (۴)

و به زودي تو مي‏بيني و آنها نيز مي‏بينند. (۵)

كه كداميك از شما مجنون هستيد. (۶)

پروردگار تو بهتر از هر كس مي‏داند چه كسي از راه او گمراه شده، و هدايت يافتگان را نيز بهتر مي‏شناسد. (۷)

حال كه چنين است از تكذيب كنندگان اطاعت مكن. (۸)

آنها دوست دارند نرمش نشان دهي تا آنها نرمش نشان دهند (نرمشي تواءم با انحراف از مسير حق). (۹)

و اطاعت از كسي كه بسيار سوگند ياد مي‏كند و پست است مكن (۱۰)

كسي كه بسيار عيبجو و سخن چين است. (۱۱)

و بسيار مانع كار خير. و تجاوزگر، و گناهكار است. (۱۲)

علاوه بر اينها كينه توز و پرخور و خشن و بدنام است. (۱۳)

مبادا به خاطر اينكه صاحب مال و فرزندان فراوان است از او پيروي كني. (۱۴)

هنگامي كه آيات ما بر او خوانده مي‏شود مي‏گويد اينها افسانه‏ هاي خرافي پيشينيان است. (۱۵)

به زودي ما بر بيني او علامت و داغ ننگ مي‏نهيم. (۱۶)

ما آنها را آزموديم همانگونه كه صاحبان باغ را آزمايش كرديم، هنگامي كه سوگند ياد كردند كه ميوه‏ هاي باغ را صبحگاهان (دور از انظار مستمندان) بچينند. (۱۷)

و هيچ از آن استثنا نكنند. (۱۸)

اما عذابي فراگير (شبانه) بر تمام باغ آنها فرود آمد در حالي كه همه در خواب بودند. (۱۹)

و آن باغ سرسبز همچون شب سياه و ظلماني شد. (۲۰)

صبحگاهان يكديگر را صدا زدند. (۲۱)

كه به سوي كشتزار و باغ خود حركت كنيد اگر قصد چيدن ميوه‏ ها را داريد. (۲۲)

آنها حركت كردند در حالي كه آهسته با هم مي‏گفتند. (۲۳)

مواظب باشيد امروز حتي يك فقير وارد بر شما نشود! (۲۴)

آنها صبحگاهان تصميم داشتند كه با قدرت از مستمندان جلوگيري كنند. (۲۵)

هنگامي كه (وارد باغ شدند، و) آن را ديدند گفتند: ما راه را گم كرده‏ ايم! (۲۶)

(آري همه چيز به طور كامل از دست ما رفته) بلكه ما محروميم. (۲۷)

يكي از آنها كه از همه عاقلتر بود گفت: آيا به شما نگفتم چرا تسبيح خدا نمي‏گوئيد؟ (۲۸)

گفتند: منزه است پروردگار ما، مسلما ما ظالم بوديم. (۲۹)

سپس آنها رو به هم كردند و به ملامت يكديگر پرداختند. (۳۰)

(و فريادشان بلند شد) گفتند: واي بر ما كه طغيانگر بوديم. (۳۱)

اميدواريم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن را بجاي آن به ما بدهد، چرا كه ما به او دل بسته‏ ايم. (۳۲)

اينگونه است عذاب خداوند (در دنيا) و عذاب آخرت از آن هم بزرگتر است اگر مي‏دانستند. (۳۳)

براي پرهيزكاران نزد پروردگارشان باغهاي پرنعمت بهشت است (۳۴)

آيا مؤ منان را همچون مجرمان قرار مي‏دهيم ؟ (۳۵)

شما را چه مي‏شود؟ چگونه داوري مي‏كنيد؟ (۳۶)

آيا كتابي داريد كه از آن درس مي‏خوانيد؟ (۳۷)

كه آنچه را شما انتخاب مي‏كنيد از آن شما است؟ (۳۸)

يا اينكه عهد و پيمان مؤ كد و مستمري تا روز قيامت بر ما داريد كه هر چه را به نفع خود اختيار مي‏كنيد براي شما قرار مي‏دهد؟ (۳۹)

از آنها بپرس كداميك از آنان چنين چيزي را تضمين مي‏كند؟ (۴۰)

يا اينكه معبوداني دارند (كه آنها را شريك خدا قرار داده‏ اند و براي آنان شفاعت مي‏كنند) اگر راست مي‏گويند معبودان خود را ارائه دهند. (۴۱)

به خاطر بياوريد روزي را كه ساق پاها از وحشت برهنه مي‏گردد و دعوت به سجود مي‏شوند اما قادر بر آن نيستند! (۴۲)

اين در حالي است كه چشمهاي آنها (از شدت ندامت و شرمساري) به زير افتاده و ذلت و خواري وجود آنها را فرا گرفته، آنها پيش از اين دعوت به سجود مي‏شدند در حالي كه سالم بودند (ولي امروز ديگر توانائي آن را ندارند) (۴۳)

اكنون مرا با آنها كه اين سخن را تكذيب مي‏كنند رها كن و ما آنها را از آنجا كه نمي‏دانند تدريجا به سوي عذاب پيش مي‏بريم. (۴۴)

و به آنها مهلت مي‏دهم، چرا كه نقشه‏ هاي من محكم و دقيق است. (۴۵)

يا اينكه تو از آنها مطالبه مزدي مي‏كني كه پرداخت آن براي آنها سنگين است؟! (۴۶)

يا اسرار غيب نزد آنها است، و آن را مي‏نويسند (و به يكديگر مي‏دهند)؟ (۴۷)

اكنون كه چنين است صبر كن و منتظر فرمان پروردگارت باش و مانند صاحب ماهي (يونس) نباش (كه در تقاضاي مجازات قومش ‍ عجله كرد و گرفتار مجازات ترك اولي شد) در آن زمان كه خدا را خواند در حالي كه مملو از اندوه بود. (۴۸)

و اگر رحمت خدا به ياريش نيامده بود (از شكم ماهي) بيرون افكنده مي‏شد در حالي كه مذموم بود. (۴۹)

ولي پروردگارش او را برگزيد، و از صالحان قرار داد. (۵۰)

نزديك است كافران هنگامي كه آيات قرآن را مي‏شنوند تو را با چشمان خود هلاك كنند و مي‏گويند او ديوانه است! (۵۱)

در حالي كه اين (قرآن) جز مايه بيداري براي جهانيان نيست. (۵۲)