بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
﴿۱﴾
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، خداوند را نيايش كند، فرمانروايى او راست، و سپاس او راست، و او بر هر كارى تواناست (۱)
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كَافِرٌ وَمِنْكُمْ مُؤْمِنٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
﴿۲﴾
و اوست كه شما را آفريده است، و بعضى از شما كافرند، و بعضى از شما مؤمناند، و خداوند به آنچه مىكنيد بيناست (۲)
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ
﴿۳﴾
آسمانها و زمين را به حق آفريد و شما را نقش و نگار كرد و پيكرهاى شما را بر آراست، و سير و سرانجام به سوى اوست (۳)
يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
﴿۴﴾
آنچه در آسمانها و زمين است مىداند و آنچه پنهان مىداريد و آنچه آشكار مىداريد، مىداند، و خداوند به راز دلها داناست (۴)
أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
﴿۵﴾
آيا خبر كسانى كه پيش از اين كفرورزيدند به شما نرسيده است كه عقوبت كارشان را چشيدند و براى آنان عذابى دردناك [در پيش] است (۵)
ذَلِكَ بِأَنَّهُ كَانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ يَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَتَوَلَّوْا وَاسْتَغْنَى اللَّهُ وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ
﴿۶﴾
اين از آن است كه پيامبرانشان براى آنان پديدههاى شگرف آوردند، و گفتند آيا بشرى مىخواهد هدايتمان كند، پس كفر [و انكار]ورزيدند و روى بر تافتند و خداوند بىنيازى نمود و خداوند بىنياز ستوده است (۶)
زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَرَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ
﴿۷﴾
كافران پنداشتهاند كه هرگز برانگيخته نمىشوند، بگو آرى سوگند به پروردگارم كه برانگيخته خواهيد شد، سپس از [حقيقت] آنچه كردهايد، آگاهتان كنند، و اين بر خداوند آسان است (۷)
فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
﴿۸﴾
پس به خداوند و پيامبر او و نورى كه فرو فرستادهايم ايمان آوريد، و خداوند به آنچه مىكنيد آگاه است (۸)
يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
﴿۹﴾
روزى كه براى روز محشر گردتان آورد، آن روز تغابن است و هر كس به خداوند ايمان آورد و نيكوكارى كند، گناهانش را از او مىزدايد، و او را به بوستانهايى كه جويباران از فرودست آن جارى است، درآورد، كه جاودانه در آن باشند، اين رستگارى بزرگ است (۹)
وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِينَ فِيهَا وَبِئْسَ الْمَصِيرُ
﴿۱۰﴾
و كسانى كه به آيات ما كفر و انكار ورزيدهاند، اينان دوزخيانند، جاودانه در آنند و بد سرانجامى است (۱۰)
مَا أَصَابَ مِنْ مُصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
﴿۱۱﴾
هيچ مصيبتى [به كسى] نرسد مگر به اذن الهى، و هر كس به خداوند ايمان آورد [او] دلش را هدايت كند، و خداوند به هر چيزى داناست (۱۱)
وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ
﴿۱۲﴾
و از خداوند اطاعت كنيد، و از پيامبر [هم] اطاعت كنيد، و اگر روى برتابيد [بدانيد كه] بر پيامبر ما فقط پيام رسانى آشكار است (۱۲)
اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
﴿۱۳﴾
خداوند است كه خدايى جز او نيست، و مؤمنان فقط بر خداوند بايد توكل كنند (۱۳)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
﴿۱۴﴾
اى مؤمنان بىگمان از ميان همسران و فرزندانتان بعضى دشمن شما هستند، از آنان بر حذر باشيد، و اگر گذشت و بخشايش پيشه كنيد و درگذريد، خداوند هم آمرزگار مهربان است (۱۴)
إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ
﴿۱۵﴾
همانا اموال و اولاد شما مايه آزمون [و دردسر]اند، و پاداش بيكران فقط نزد خداوند است (۱۵)
فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِيعُوا وَأَنْفِقُوا خَيْرًا لِأَنْفُسِكُمْ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
﴿۱۶﴾
تا آنجا كه بتوانيد از خداوند پروا كنيد و [حق را] بشنويد و اطاعت پيشه كنيد و به انفاق بپردازيد كه به خير خودتان است، و كسانى كه از آزمندى نفس خويش در امان مانند رستگارند (۱۶)
إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ
﴿۱۷﴾
اگر در راه خداوند قرضالحسنه دهيد، براى شما [اجرش را] دو چندان كند و شما را بيامرزد، و خداوند قدردان بردبار است (۱۷)
عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
﴿۱۸﴾
داناى پنهان و پيدا [و] پيروزمند فرزانه است (۱۸)
|
||