بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
﴿۱﴾
آنچه در آسمانها و زمين است براي خدا تسبيح ميگويند، مالكيت و حكومت از آن او است، و ستايش از آن او، و بر همه چيز توانا است. (۱)
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كَافِرٌ وَمِنْكُمْ مُؤْمِنٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
﴿۲﴾
او كسي است كه شما را آفريد (و به شما آزادي و اختيار داد) گروهي از شما كافر و گروهي مؤ من هستند، و خداوند به آنچه ميدهيد بينا است. (۲)
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ
﴿۳﴾
آسمانها و زمين را به حق آفريد و شما را تصوير كرد، تصويري زيبا و دلپذير، و سرانجام بازگشت همه به سوي او است. (۳)
يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
﴿۴﴾
آنچه را در آسمانها و زمين است ميداند، و از آنچه پنهان يا آشكار ميكنيد با خبر است، و خداوند از آنچه در سينه است آگاه است. (۴)
أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
﴿۵﴾
آيا خبر كساني كه قبل از شما بودند به شما نرسيده است كه چگونه طعم گناهان بزرگ خود را چشيدند، و عذاب دردناك براي آنها است؟! (۵)
ذَلِكَ بِأَنَّهُ كَانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ يَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَتَوَلَّوْا وَاسْتَغْنَى اللَّهُ وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ
﴿۶﴾
اين به خاطر آن است كه رسولان آنها با دلائل روشن به سراغشان آمدند، ولي آنها (از روي كبر و غرور) گفتند: آيا بشرهائي ميخواهند ما را هدايت كنند؟! و به اين ترتيب كافر شدند و روي برگرداندند، و خداوند (از ايمان و طاعتشان) بينياز بود، و خدا غني و شايسته ستايش است. (۶)
زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَرَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ
﴿۷﴾
كافران پنداشتند كه هرگز برانگيخته نخواهند شد بگو آري به پروردگارم سوگند كه همه شما (در قيامت) مبعوث خواهيد شد، سپس آنچه را عمل ميكرديد به شما خبر ميدهند و اين براي خداوند آسان است. (۷)
فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
﴿۸﴾
حال كه چنين است به خدا و رسول او و نوري كه نازل كرده ايم ايمان بياوريد، و بدانيد خدا به آنچه انجام ميدهيد آگاه است. (۸)
يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
﴿۹﴾
اين در زماني خواهد بود كه همه شما را در آن روز اجتماع گردآوري ميكند، آن روز روز تغابن است (روزي كه معلوم ميشود چه كساني مغبون شده اند) و هر كس ايمان به خدا آورد و عمل صالح انجام دهد گناهان او را ميبخشد و او را در باغهائي از بهشت كه نهرها از زير درختانش جاري است وارد ميكند، جاودانه در آن ميمانند و اين پيروزي بزرگي است. (۹)
وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِينَ فِيهَا وَبِئْسَ الْمَصِيرُ
﴿۱۰﴾
اما كساني كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند آنها اصحاب دوزخند، و جاودانه در آن ميمانند، و سرانجام آنها سرانجام بدي است. (۱۰)
مَا أَصَابَ مِنْ مُصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
﴿۱۱﴾
هيچ مصيبتي رخ نميدهد مگر به اذن خدا، و هر كس به خدا ايمان آورد خداوند قلبش را هدايت ميكند، و خدا به همه چيز دانا است. (۱۱)
وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ
﴿۱۲﴾
و اطاعت كنيد خدا را، و اطاعت كنيد پيامبر را، و اگر رويگردان شويد رسول ما جز ابلاغ آشكار وظيفه اي ندارد. (۱۲)
اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
﴿۱۳﴾
خداوند كسي است كه هيچ معبودي جز او نيست و مؤ منان بايد فقط بر او توكل كنند. (۱۳)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
﴿۱۴﴾
اي كساني كه ايمان آورده ايد بعضي از همسران و فرزندانتان دشمنان شما هستند، از آنها برحذر باشيد، و اگر عفو كنيد و صرفنظر نمائيد و ببخشيد (خدا شما را ميبخشد) چرا كه خداوند بخشنده و مهربان است. (۱۴)
إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ
﴿۱۵﴾
اموال و فرزندانتان وسيله آزمايش شما هستند، و اجر و پاداش عظيم نزد خدا است. (۱۵)
فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِيعُوا وَأَنْفِقُوا خَيْرًا لِأَنْفُسِكُمْ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
﴿۱۶﴾
بنابراين تا آنجا كه در توان داريد تقواي الهي پيشه كنيد، و گوش دهيد و اطاعت نمائيد، و انفاق كنيد كه براي شما بهتر است، و آنها كه از بخل و حرص خويشتن مصون بمانند رستگار و پيروزند. (۱۶)
إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ
﴿۱۷﴾
اگر به خدا قرض الحسنه دهيد آنرا براي شما مضاعف ميسازد، و شما را ميبخشد و خداوند شكر كننده و بردبار است. (۱۷)
عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
﴿۱۸﴾
او از پنهان و آشكار با خبر است و او عزيز و حكيم است. (۱۸)
|
||