و بر يهوديان هر جانور ناخن‏دار [و چنگال‏دارى‏] را حرام كرديم و از گاو و گوسفند پيهشان را بر آنان حرام كرديم، مگر آنچه بر پشت آنها باشد، يا بر روده‏ها، يا آنچه به استخوان چسبيده باشد اين چنين به خاطر سركشى‏شان به آنان كيفر داديم، و ما راستگوييم‏ (۱۴۶)

و اگر تو را دروغگو انگاشتند، بگو پروردگارتان صاحب رحمتى فراگير است، ولى عذاب او از گناهكاران بر نمى‏گردد (۱۴۷)

به زودى مشركان خواهند گفت اگر خدا مى‏خواست ما شرك نمى‏آورديم، همچنين پدران ما، و چيزى را حرام نمى‏كرديم، پيشينيان آنان هم به همين‏گونه تكذيب پيشه كردند، تا آنكه عذاب ما را چشيدند، بگو آيا علم و اطلاعى داريد كه به ما نشان دهيد؟ [ولى حق اين است كه‏] جز از پندار پيروى نمى‏كنيد، و جز دروغ نمى‏بافيد (۱۴۸)

بگو حجت رسا و روشن از آن خداوند است، و اگر مى‏خواست همگى شما را هدايت مى‏كرد (۱۴۹)

بگو گواهانتان را كه گواهى دهند خداوند اين چيزها را حرام كرده است، بياوريد، و اگر آنان هم گواهى دادند، تو همراه با آنان گواهى مده، و از هوى و هوس دروغ انگاران آيات ما، و بى‏ايمانان به آخرت كه به پروردگارشان شرك مى‏آورند، پيروى مكن‏ (۱۵۰)

بگو بياييد تا آنچه پروردگارتان بر شما حرام كرده است بر شما بخوانم [نخست اين است كه‏] چيزى را شريك خداوند نياوريد، و در حق پدر و مادر نيكى كنيد و فرزندانتان را از [ترس‏] فقر نكشيد، ما هم شما و هم ايشان را روزى مى‏دهيم، و به كارهاى ناشايسته، چه آشكار باشد، چه پنهان نزديك نشويد، و هيچ انسانى را كه خداوند خون او را حرام داشته است نكشيد مگر به حق [به قصاص يا حد]، اين چنين به شما سفارش كرده است، باشد كه انديشه كنيد (۱۵۱)

و به مال يتيم نزديك نشويد، مگر به شيوه‏اى كه بهتر باشد، تا زمانى كه به كمال بلوغش برسد، و در كار پيمانه و ترازو به داد و درستى رفتار كنيد، ما بر هيچ كس هيچ تكليفى نمى‏كنيم مگر به اندازه توانش، و چون [به داورى يا شهادت‏] سخن گوييد به عدالت عمل كنيد ولو او [اصحاب دعوى‏] خويشاوند [شما] باشد، و به عهد الهى وفا كنيد، اين چنين به شما سفارش كرده است، باشد كه پند گيريد (۱۵۲)

و بدانيد كه اين راه راست و درست من است، پس آن را در پيش گيريد، و به راههاى ديگر نرويد كه شما را از راه او دور اندازد، اين چنين به شما سفارش كرده است باشد كه تقوا پيشه كنيد [و در امان مانيد] (۱۵۳)

بارى به موسى كتاب آسمانى داديم، براى اينكه نعمت را بر كسى كه نيكى پيش گرفته بود، تمام كنيم و براى آنكه همه چيز را به روشنى بيان كنيم و رهنمود و رحمتى باشد، تا به لقاى پروردگارشان ايمان بياورند (۱۵۴)

و اين كتابى مبارك است كه آن را نازل كرده‏ايم، پس از آن پيروى كنيد و تقوا بورزيد باشد كه مشمول رحمت او شويد (۱۵۵)