[سپس كه كسى جز على ع توفيق نيافت فرمود] آيا ترسيديد كه پيش از نجوايتان صدقاتى تقديم داريد؟ حال كه چنين نكرديد و خداوند هم از شما درگذشت، پس نماز را برپا داريد و زكات را بپردازيد و از خداوند و پيامبرش اطاعت كنيد، و خداوند به آنچه مى‏كنيد آگاه است‏ (۱۳)

آيا ننگريسته‏اى كسانى را كه با قومى كه خداوند بر آنان خشم آورده است، و نه از شما هستند و نه از آنان [يهوديان‏]، دوستى ورزيده‏اند؟ و آگاهانه به دروغ سوگند مى‏خورند (۱۴)

خداوند براى آنان عذابى سهمگين آماده ساخته است، آنان عملكردشان بد است‏ (۱۵)

سوگندهايشان را سپر بلا كرده‏اند، و [مردمان را] از راه خدا باز مى‏دارند، پس عذابى خفت‏بار [در پيش‏] دارند (۱۶)

اموال و اولادشان به هيچ روى از [عذاب‏] خدا بازشان ندارد، اينان دوزخى‏اند و جاودانه در آنند (۱۷)

روزى كه خداوند همگى آنان را برانگيزد، آنگاه [مشركان‏] براى او به همان گونه سوگند ياد مى‏كنند كه براى شما ياد مى‏كنند و گمان مى‏كنند كه حقى در دست دارند، بدانيد كه آنان دروغگويانند (۱۸)

شيطان بر آنان دست يافت، سپس ياد خدا را از خاطر آنان برد، اينان حزب شيطانند، هان بى‏گمان حزب شيطان زيانكارانند (۱۹)

بى‏گمان كسانى كه با [امر] خداوند و پيامبر او مخالفت مى‏كنند، اينان از زمره فرومايگانند (۲۰)

خداوند مقرر داشته است كه من و پيامبرانم پيروز گرديم، بى‏گمان خداوند نيرومند پيروزمند است‏ (۲۱)

قومى نيابى كه به خداوند و روز بازپسين ايمان داشته باشند و با كسانى كه با خداوند و پيامبر او مخالفت مى‏ورزند، دوستى كنند، ولو آنكه پدرانشان يا فرزندانشان يا برادرانشان يا خاندانشان باشند اينانند كه [خداوند] در دلهايشان [نقش‏] ايمان نگاشته است، و به فيضى از جانب خويش استوارشان داشته است، و [ايشان را] به بوستانهايى درآورد كه جويباران از فرودست آن جارى است، جاودانه در آنند، خداوند از آنان خشنود است، و آنان هم از او خشنودند، اينان خدا خواهانند، بدانيد كه خدا خواهان رستگارانند (۲۲)