|
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ وَإِذَا قِيلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
﴿۱۱﴾
اي كساني كه ايمان آورده ايد هنگامي كه به شما گفته شود مجلس را وسعت بخشيد (و به تازه واردها جا دهيد) وسعت بخشيد، خداوند (بهشت را) براي شما وسعت ميبخشد، و هنگامي كه گفته شود برخيزيد برخيزيد، اگر چنين كنيد خداوند آنها را كه ايمان آورده اند و كساني را كه از علم بهره دارند درجات عظيمي ميبخشد. (۱۱)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَاجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَةً ذَلِكَ خَيْرٌ لَكُمْ وَأَطْهَرُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
﴿۱۲﴾
اي كساني كه ايمان آورده ايد هنگامي كه ميخواهيد با رسول خدا نجوي كنيد قبل از آن صدقه اي (در راه خدا) بدهيد، اين براي شما بهتر و پاكيزهتر است، و اگر توانائي نداشته باشيد خداوند غفور و رحيم است. (۱۲)
أَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
﴿۱۳﴾
آيا ترسيديد فقير شويد كه از دادن صدقات قبل از نجوي خودداري كرديد؟ اكنون كه اين كار را نكرديد و خداوند توبه شما را پذيرفت نماز را بر پا داريد و زكات را ادا كنيد و خدا و پيامبرش را اطاعت نمائيد و (بدانيد) خداوند از آنچه انجام ميدهيد باخبر است. (۱۳)
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُمْ مِنْكُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَيَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَهُمْ يَعْلَمُونَ
﴿۱۴﴾
آيا نديدي كساني را كه طرح دوستي با جمعيتي كه مورد خشم خدا بود ريختند؟ اينها نه از شما هستند و نه از آنان! آنها سوگند دروغ ياد ميكنند (كه از شما هستند) در حالي كه خودشان ميدادند (دروغ ميگويند). (۱۴)
أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
﴿۱۵﴾
خداوند عذاب شديدي براي آنها فراهم ساخته، زيرا اعمالي را كه انجام ميدهند بد است. (۱۵)
اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ
﴿۱۶﴾
آنها سوگندهاي خود را سپري قرار دادند و مردم را از راه خدا بازداشتند، لذا براي آنها عذاب خوار كننده اي است. (۱۶)
لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
﴿۱۷﴾
اموال و اولادشان به هيچوجه آنها را از عذاب الهي حفظ نميكند، آنها اصحاب آتشند و جاودانه در آن ميمانند. (۱۷)
يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيَحْلِفُونَ لَهُ كَمَا يَحْلِفُونَ لَكُمْ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَى شَيْءٍ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْكَاذِبُونَ
﴿۱۸﴾
به خاطر بياوريد روزي را كه خدا همه آنها را برمي انگيزد آنها براي خدا نيز سوگند (دروغ) ياد ميكنند همانگونه كه (امروز) براي شما سوگند ميخورند، و گمان ميكنند (با اين سوگندهاي دروغ) كاري ميتوانند انجام دهند بدانيد آنها دروغگويانند. (۱۸)
اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنْسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُولَئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ
﴿۱۹﴾
شيطان بر آنها چيره شده و ياد خدا را از خاطر آنها برده است، آنها حزب شيطانند بدانيد حزب شيطان زيانكارانند. (۱۹)
إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِكَ فِي الْأَذَلِّينَ
﴿۲۰﴾
كساني كه با خدا و رسولش دشمني ميكنند آنها در زمره ذليل ترين افرادند. (۲۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو