و شما را چه مى‏شود كه در راه خدا انفاق نمى‏كنيد، و حال آنكه ميراث آسمانها و زمين از خداوند است، و از ميان شما كسى كه پيش از پيروزى [فتح مكه‏] انفاق و كارزار كرده باشد [با ديگران‏] برابر نيست، اينان بلندمرتبه‏ترند از كسانى كه بعد از آن انفاق و كارزار كرده‏اند، و همه را خداوند وعده نيكى [/بهشت‏] داده است، و خداوند به آنچه مى‏كنيد آگاه است‏ (۱۰)

كيست كه در راه خداوند قرض‏الحسنه دهد، تا برايش دوچندان سازد و براى او پاداشى ارجمند است‏ (۱۱)

روزى كه مردان مؤمن و زنان مؤمن را بينى كه نورشان پيشاپيش آنان و در سمت راستشان مى‏شتابد، امروز بشارت شما باغهايى است كه از فرودست آن جويباران جارى است و جاودانه در آن هستيد، اين همانا رستگارى بزرگ است‏ (۱۲)

روزى كه مردان منافق و زنان منافق به مؤمنان گويند به خاطر ما درنگ كنيد تا از نورتان روشنى فراگيريم، گفته شود پس پشت خويش باز گرديد و نورى بجوييد، سپس ميان آنان ديوارى زده شود كه درى دارد، از درون‏سو در آن رحمت است و از برون سوى آن عذاب است‏ (۱۳)

آنان را ندا دهند كه مگر ما با شما نبوديم؟ گويند چرا ولى شما خودتان را در بلا افكنديد و چشم به راه [حوادث سوء براى مسلمانان‏] بوديد و شك و شبهه ورزيديد و آرزوها شما را فريفت، تا آنكه فرمان الهى [/مرگ‏] در رسيد، و [شيطان‏] فريبكار شما را در حق خداوند فريب داد (۱۴)

پس امروز نه از شما و نه از كافران، بدل و بلاگردانى پذيرفته نشود، سرا و سرانجام شما آتش [دوزخ‏] است، او پناه شماست و چه بد سرانجامى است‏ (۱۵)

آيا مؤمنان را هنگام آن نرسيده است كه دلهايشان به ياد خداوند، و آنچه از حق كه نازل شده است، خشوع يابد، و مانند كسانى نباشند كه پيشترها به آنان كتاب آسمانى داده شده است، و سپس روزگارشان دراز نمود، آنگاه دلهايشان سخت شد و بسيارى از آنان نافرمان بودند (۱۶)

بدانيد كه خداوند زمين را پس از پژمردنش زنده مى‏دارد، به راستى كه آيات [خود] را براى شما به روشنى بيان كرديم، باشد كه تعقل كنيد (۱۷)

بى‏گمان مردان صدقه‏بخش و زنان صدقه‏بخش و كسانى كه در راه خدا قرض‏الحسنه داده‏اند، براى آنان دوچندان شود، و براى آنان پاداشى ارجمند است‏ (۱۸)

و كسانى كه به خداوند و پيامبرانش ايمان آورده‏اند، اينانند كه صديقند، و شهيدان نزد پروردگارشان هستند، و اجرشان و نورشان را دارند، و كسانى كه كفرورزيده‏اند و آيات ما را دروغ انگاشته‏اند اينانند كه دوزخى‏اند (۱۹)