بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
﴿۶۷﴾
بلكه ما بىبهرگانيم (۶۷)
أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ
﴿۶۸﴾
آيا انديشيدهايد به آبى كه مىآشاميد؟ (۶۸)
أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ
﴿۶۹﴾
آيا شما آن را از ابر فرو فرستادهايد يا ما فرو فرستندهايم؟ (۶۹)
لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ
﴿۷۰﴾
اگر خواهيم آن را شور و تلخ گردانيم پس چرا سپاس نمىگزاريد؟ (۷۰)
أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ
﴿۷۱﴾
آيا انديشيدهايد به آتشى كه مىافروزيد؟ (۷۱)
أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ
﴿۷۲﴾
آيا شما درختش را آفريدهايد يا ما آفرينندهايم؟ (۷۲)
نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ
﴿۷۳﴾
ما آن را پندآموزى ساختهايم و توشهاى براى رهروان (۷۳)
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
﴿۷۴﴾
پس به نام پروردگارت كه بزرگ است تسبيح گوى (۷۴)
فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ
﴿۷۵﴾
سوگند مىخورم به منزلگاههاى ستارگان (۷۵)
وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ
﴿۷۶﴾
و آن اگر بدانيد سوگندى عظيم است (۷۶)
|
||