بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ
﴿۱﴾
هنگامی که واقعه [بسیار عظیم قیامت] واقع شود، (۱)
لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ
﴿۲﴾
که در واقع شدنش دروغی [در کار] نیست، (۲)
خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ
﴿۳﴾
پست کننده [کافران] و رفعت دهنده [مؤمنان] است. (۳)
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا
﴿۴﴾
هنگامی که زمین به شدت لرزانده شود، (۴)
وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا
﴿۵﴾
و کوه ها درهم کوبیده وریز ریز شوند. (۵)
فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا
﴿۶﴾
در نتیجه غباری پراکنده گردد، (۶)
وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً
﴿۷﴾
وشما سه گروه شوید: (۷)
فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ
﴿۸﴾
سعادتمندان، چه بلند مرتبه اند سعادتمندان! (۸)
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ
﴿۹﴾
و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! (۹)
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ
﴿۱۰﴾
و پیشی گیرندگان [به اعمال نیک] که پیشی گیرندگان [به رحمت و آمرزش] اند، (۱۰)
|
||