بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الرَّحْمَنُ
﴿۱﴾
خداوند رحمان (۱)
عَلَّمَ الْقُرْآنَ
﴿۲﴾
قرآن را آموزش داد (۲)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ
﴿۳﴾
انسان را آفريد (۳)
عَلَّمَهُ الْبَيَانَ
﴿۴﴾
به او زبان آموخت (۴)
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ
﴿۵﴾
خورشيد و ماه، حسابى [معين] دارند (۵)
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ
﴿۶﴾
و گياه و درخت سجده مىكنند (۶)
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ
﴿۷﴾
و آسمان را برافراشت و معيار و ميزان مقرر داشت (۷)
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ
﴿۸﴾
از بهر آنكه در ترازو از حد تجاوز مكنيد (۸)
وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ
﴿۹﴾
و وزن را دادگرانه به كار آوريد و در ترازو كمى و كاستى مياوريد (۹)
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ
﴿۱۰﴾
و زمين را براى جهانيان پديد آورد (۱۰)
|
||