بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الرَّحْمَنُ
﴿۱﴾
[خدای] رحمان (۱)
عَلَّمَ الْقُرْآنَ
﴿۲﴾
قرآن را تعلیم داد. (۲)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ
﴿۳﴾
انسان را آفرید؛ (۳)
عَلَّمَهُ الْبَيَانَ
﴿۴﴾
به او بیان آموخت؛ (۴)
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ
﴿۵﴾
خورشید و ماه با حسابی [منظم و دقیق] روانند؛ (۵)
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ
﴿۶﴾
و گیاه و درخت همواره [برای او] سجده می کنند؛ (۶)
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ
﴿۷﴾
و آسمان را برافراشت و [برای سنجش هر امر معنوی و مادی] ترازو نهاد؛ (۷)
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ
﴿۸﴾
تا در [سنجیدن با] ترازو طغیان روا مدارید [و از مرز عدالت و انصاف مگذرید.] (۸)
وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ
﴿۹﴾
و ترازو را به عدالت برپا دارید و از ترازو مکاهید؛ (۹)
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ
﴿۱۰﴾
و زمین را برای [زندگی] مردم نهاد؛ (۱۰)
|
||