يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ
﴿۴۸﴾
روزى كه در آتش به رو كشيده مى شوند [و به آنان گفته مى شود] لهيب آتش را بچشيد [و احساس كنيد] (۴۸)
إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ
﴿۴۹﴾
ماييم كه هر چيزى را به اندازه آفريده ايم (۴۹)
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ
﴿۵۰﴾
و فرمان ما جز يك بار نيست [آن هم] چون چشم به هم زدنى (۵۰)
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ
﴿۵۱﴾
و هم مسلكان شما را سخت به هلاكت رسانديم پس آيا پندگيرنده اى هست (۵۱)
وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ
﴿۵۲﴾
و هر چه كرده اند در كتابها[ى اعمالشان درج] است (۵۲)
وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ
﴿۵۳﴾
و هر خرد و بزرگى [در آن] نوشته شده (۵۳)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ
﴿۵۴﴾
در حقيقت مردم پرهيزگار در ميان باغها و نهرها (۵۴)
فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ
﴿۵۵﴾
در قرارگاه صدق نزد پادشاهى توانايند (۵۵)
|
||