ما بر آنان بانگ مرگبارى يگانه فرو فرستاديم، آنگاه مانند خار و خاشاكى شدند كه از سايه‏بان‏ساز بازماند (۳۱)

و به راستى قرآن را قابل پندگيرى گردانديم، پس آيا پندپذيرى هست؟ (۳۲)

قوم لوط هشداردهندگان را دروغ‏زن شمردند (۳۳)

ما بر آنان شن‏بادى فرو فرستاديم، مگر بر خاندان لوط كه سحرگاهى نجاتشان داديم‏ (۳۴)

كه نعمتى از جانب ما بود، بدين‏سان كسى را كه سپاس گزارده است، جزا دهيم‏ (۳۵)

و به راستى [لوط] آنان را از سختگيرى ما هشدار داده بود، ولى در برابر هشدار گردنكشى مى‏كردند (۳۶)

و به راستى از مهمانان او كام مى‏خواستند، پس ايشان را نابينا ساختيم [و گفتيم‏] پس عذاب و هشدار مرا بچشيد (۳۷)

و به راستى بامدادى پگاه عذابى پايدار آنان را فرو گرفت‏ (۳۸)

[و گفتيم‏] پس عذاب و هشدار مرا بچشيد (۳۹)

و به راستى قرآن را قابل پندگيرى گردانديم، پس آيا پندپذيرى هست؟ (۴۰)