ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَى
﴿۴۱﴾
سپس هر چه تمامتر وى را پاداش دهند (۴۱)
وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنْتَهَى
﴿۴۲﴾
و اينكه پايان [كار] به سوى پروردگار توست (۴۲)
وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى
﴿۴۳﴾
و هم اوست كه مى خنداند و مى گرياند (۴۳)
وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا
﴿۴۴﴾
و هم اوست كه مى ميراند و زنده مى گرداند (۴۴)
وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى
﴿۴۵﴾
و هم اوست كه دو نوع مى آفريند نر و ماده (۴۵)
مِنْ نُطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى
﴿۴۶﴾
از نطفه اى چون فرو ريخته شود (۴۶)
وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى
﴿۴۷﴾
و هم پديد آوردن [عالم] ديگر بر [عهده] اوست (۴۷)
وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى
﴿۴۸﴾
و هم اوست كه [شما را] بى نياز كرد و سرمايه بخشيد (۴۸)
وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى
﴿۴۹﴾
و هم اوست پروردگار ستاره شعرى (۴۹)
وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَى
﴿۵۰﴾
و هم اوست كه عاديان قديم را هلاك كرد (۵۰)
|
||