أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى
﴿۳۳﴾
آيا كسى را كه رويگردان شد نگريستهاى (۳۳)
وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى
﴿۳۴﴾
و اندكى بخشيد و باز ايستاد (۳۴)
أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى
﴿۳۵﴾
آيا نزد او علم غيب است و او [حقايق را] مىبيند؟ (۳۵)
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى
﴿۳۶﴾
يا از آنچه در صحيفههاى موسى است، آگاهش نكردهاند (۳۶)
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى
﴿۳۷﴾
و [صحيفههاى] ابراهيم كه عهد به جاى آورد (۳۷)
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى
﴿۳۸﴾
كه هيچ بر دارندهاى بار گناه ديگرى را بر ندارد (۳۸)
وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى
﴿۳۹﴾
و اينكه براى انسان هيچ چيز نيست مگر آنچه كوشيده است (۳۹)
وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى
﴿۴۰﴾
و حاصل كوشش او زودا كه ديده شود (۴۰)
ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَى
﴿۴۱﴾
سپس پاداش دهند او را به پاداشى هر چه وافىتر (۴۱)
وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنْتَهَى
﴿۴۲﴾
و اينكه سرانجام [همه كار و همه چيز] با پروردگار توست (۴۲)
|
||