|
أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى
﴿۳۳﴾
(ای رسول) دیدی آن کس را که روی (از جنگ احد) بگردانید؟ (۳۳)
وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى
﴿۳۴﴾
و اندک صدقه‌ای داد سپس به کلّی قطع احسان کرد؟ (مفسّرین گفتند: آیات مربوط به عثمان است که شتری با بار به عبد اللّه سعد داد که در محشر بار گناه عثمان را به دوش گیرد). (۳۴)
أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى
﴿۳۵﴾
آیا علم غیب نزد اوست و او (به احوال آن جهان) بیناست (که می‌داند رفیقش می‌تواند بار گناه او را به دوش گیرد). (۳۵)
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى
﴿۳۶﴾
یا که آگه نشد به آنچه (راجع به مجازات) در تورات موسی عمران است؟ (۳۶)
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى
﴿۳۷﴾
و هم در صحف ابراهیم خلیل وفادار؟ (۳۷)
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى
﴿۳۸﴾
که هیچ کس بار گناه دیگری را (در قیامت) به دوش نخواهد گرفت. (۳۸)
وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى
﴿۳۹﴾
و (نمی‌داند) اینکه برای آدمی جز آنچه به سعی و عمل خود انجام داده (ثواب و جزایی) نخواهد بود؟ (۳۹)
وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى
﴿۴۰﴾
و اینکه البته پاداش سعی و عمل او را (در دنیا و برزخ) به وی بنمایند. (۴۰)
ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَى
﴿۴۱﴾
سپس (در آخرت) پاداش کامل آن را به او بدهند. (۴۱)
وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنْتَهَى
﴿۴۲﴾
و اینکه کار خلق عالم به سوی خدا منتهی می‌شود. (۴۲)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو