أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى
﴿۳۳﴾
پس آيا آن كسى را كه [از جهاد] روى برتافت ديدى (۳۳)
وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى
﴿۳۴﴾
و اندكى بخشيد و [از باقى] امتناع ورزيد (۳۴)
أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى
﴿۳۵﴾
آيا علم غيب پيش اوست و او مى بيند (۳۵)
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى
﴿۳۶﴾
يا بدانچه در صحيفه هاى موسى [آمده] خبر نيافته است (۳۶)
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى
﴿۳۷﴾
و [نيز در نوشته هاى] همان ابراهيمى كه وفا كرد (۳۷)
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى
﴿۳۸﴾
كه هيچ بردارنده اى بار گناه ديگرى را بر نمى دارد (۳۸)
وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى
﴿۳۹﴾
و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست (۳۹)
وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى
﴿۴۰﴾
و [نتيجه] كوشش او به زودى ديده خواهد شد (۴۰)
ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَى
﴿۴۱﴾
سپس هر چه تمامتر وى را پاداش دهند (۴۱)
وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنْتَهَى
﴿۴۲﴾
و اينكه پايان [كار] به سوى پروردگار توست (۴۲)
|
||