کساني که ايمان آوردند و فرزندانشان به پيروي از آنان ايمان اختيار کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مي کنيم؛ و از (پاداش) عملشان چيزي نمي کاهيم؛ و هر کس در گرو اعمال خويش است! (۲۱)

و همواره از انواع ميوه‏ ها و گوشتها - از هر نوع که بخواهند - در اختيارشان مي گذاريم! (۲۲)

آنها در بهشت جامهاي پر از شراب طهور را که نه بيهوده گويي در آن است و نه گناه، از يکديگر مي گيرند! (۲۳)

و پيوسته بر گِردشان نوجواناني براي (خدمت) آنان گردش مي کنند که همچون مرواريدهاي درون صدفند! (۲۴)

در اين هنگام رو به يکديگر کرده (از گذشته) سؤال مي نمايند؛ (۲۵)

مي گويند: ما در ميان خانواده خود ترسان بوديم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگيرد)! (۲۶)

امّا خداوند بر ما منّت نهاد و از عذاب کُشنده ما را حفظ کرد! (۲۷)

ما از پيش او را مي خوانديم (و مي پرستيديم)، که اوست نيکوکار و مهربان! (۲۸)

حال كه چنين است تذكر ده، و به لطف پروردگارت تو كاهن و مجنون نيستي. (۲۹)

بلكه آنها مي‏گويند او شاعري است كه ما انتظار مرگش را مي‏كشيم! (۳۰)