الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ
﴿۱۱﴾
كسانى كه در بىخبرى فراموشكارند (۱۱)
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ
﴿۱۲﴾
مىپرسند كه روز جزا چه وقت است (۱۲)
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ
﴿۱۳﴾
روزى كه ايشان بر آتش [دوزخ] عذاب كرده شوند (۱۳)
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ
﴿۱۴﴾
همين عذابتان را، كه به شتابش مىخواستيد، بچشيد (۱۴)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
﴿۱۵﴾
پرهيزگاران در بوستانها و چشمهسارانند (۱۵)
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ
﴿۱۶﴾
آنچه پروردگارشان به ايشان بخشيده است پذيرا هستند، كه ايشان پيش از اين نيكوكار بودند (۱۶)
كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ
﴿۱۷﴾
[فقط] اندكى از شب را مىخفتند (۱۷)
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
﴿۱۸﴾
و در سحرگاهان استغفار مىكردند (۱۸)
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
﴿۱۹﴾
و در اموالشان سهمى براى سائل و محروم بود (۱۹)
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ
﴿۲۰﴾
و در زمين مايههاى عبرتى براى اهل يقين هست (۲۰)
|
||