و موردى ديگر كه هنوز به آن دست نيافته‏ايد، ولى خداوند به آن احاطه دارد، و خداوند بر همه چيز تواناست‏ (۲۱)

و اگر كافران با شما به كارزار برخيزند، بى‏شك به شما پشت خواهند كرد، سپس نه يارى و نه ياورى يابند (۲۲)

اين سنت الهى است كه پيشتر نيز جارى بوده است، و هرگز در سنت الهى تغيير و تبديلى نخواهى يافت‏ (۲۳)

و هموست كه پس از آنكه شما را بر ايشان پيروزى داد، در ميان مكه دستان ايشان را از شما، و دستان شما را از ايشان بازداشت، و خداوند به آنچه مى‏كنيد بيناست‏ (۲۴)

آنان بودند كه كفرورزيدند و شما را از مسجدالحرام باز داشتند و نگذاشتند قربانى [شما] كه باز داشته شده بود، به محل [قربانگاه‏]اش برسد، و اگر [در مكه‏] مردان و زنان [مستضعف‏] با ايمانى نبودند كه [ممكن بود] بى‏آنكه آنان را بشناسيد، ندانسته پايمالشان كنيد و تاوانشان بر شما بماند [فرمان حمله به مكه مى‏داديم‏] تا خدا هر كه را بخواهد در جوار رحمت خويش درآورد اگر [كافران و مؤمنان‏] از هم متمايز مى‏شدند، قطعا از ميان آنان كافران را به عذاب دردناكى معذب مى‏داشتيم‏ (۲۵)

چنين بود كه كافران در دلهايشان حميت -حميت جاهليتآوردند، ولى خداوند آرامشش را بر پيامبرش و بر مؤمنان نازل كرد و آنان را پايبند حكم تقوا ساخت، و به آن سزاوارتر و اهل آن بودند، و خداوند به همه‏چيز داناست‏ (۲۶)

به راستى كه خداوند رؤياى پيامبرش را به حقيقت پيوست، كه شما ان شاء الله در امن و امان و حلق و تقصير كرده وارد مسجدالحرام خواهيد شد بى‏آنكه بيمى داشته باشيد، و او چيزى را كه شما نمى‏دانيد مى‏داند و جز اين نيز پيروزى‏اى نزديك نصيب شما گردانده است‏ (۲۷)

او كسى است كه پيامبرش را با هدايت و دين حق فرستاده است، تا آن را بر همه اديان پيروز گرداند، و خداوند گواهى را بس‏ (۲۸)

محمد پيامبر الهى است و كسانى كه با او هستند بر كافران سختگير و با خودشان مهربانند، آنان را راكع و ساجد بينى كه در طلب بخشش و خشنودى خداوند، نشانه آنان در چهره‏هايشان از اثر سجود [آشكار] است، و اين است توصيف آنان در تورات، و توصيف آنان در انجيل هست، همانند نهالى كه جوانه‏اش را برآورد، و آن را نيرومند سازد و ستبر گردد و بر ساقه‏هايش بايستد، و كشاورزان را شاد و شگفت‏زده سازد، تا از [ديدن‏] ايشان كافران را به خشم آورد، خداوند به كسانى از ايشان كه ايمان آورده‏اند و كارهاى شايسته كرده‏اند، آمرزش و پاداشى بزرگ وعده داده است‏ (۲۹)