به نام خداوند رحمتگر مهربان

همانا گشايشى آشكار در كار تو پديد آورديم‏ (۱)

تا سرانجام خداوند گناه نخستين و اخير [امت‏] تو را براى تو بيامرزد و نعمتش را بر تو به كمال برساند و تو را به راهى راست هدايت فرمايد (۲)

و خداوند تو را به نصرتى پيروزمندانه يارى دهد (۳)

هموست كه آرامش را در دلهاى مؤمنان جاى داد، تا ايمانى بر ايمانشان بيفزايند، و سپاههاى آسمان و زمين خداوند راست، و خداوند داناى فرزانه است‏ (۴)

تا سرانجام مردان مؤمن و زنان مؤمن را به بوستانهايى كه جويباران از فرو دست آن جارى است درآورد، كه جاودانه در آنجا هستند، و سيئاتشان را از ايشان بزدايد، و اين نزد خداوند رستگارى بزرگى است‏ (۵)

و تا مردان منافق و زنان منافق و مردان مشرك و زنان مشرك را كه درباره خداوند بدانديشند، عذاب كند، گردش بد روزگار بر آنان باد و خداوند بر آنان خشم گرفته و لعنت آورده و برايشان دوزخ را آماده ساخته است و بد سرانجامى است‏ (۶)

و سپاههاى آسمان و زمين خداوند راست، و خداوند پيروزمند فرزانه است‏ (۷)

همانا ما تو را گواه و مژده‏بخش و هشداردهنده فرستاده‏ايم‏ (۸)

تا به خداوند و پيامبر او ايمان آوريد و او [پيامبر] را گرامى داريد و بزرگ شماريد و [خداوند را] بامدادان و شامگاهان تسبيح گوييد (۹)

بى‏گمان كسانى كه با تو بيعت مى‏كنند، در واقع با خداوند بيعت مى‏كنند، دست خداوند برفراز دست ايشان است، پس هر كس كه پيمان شكند، همانا به زيان خويش پيمان شكسته است، و هر كس به آنچه با خداوند پيمان بسته است، وفا كند، زودا كه به او پاداش بزرگ ببخشد (۱۰)