به نام خداوند رحمتگر مهربان

ما براي تو پيروزي آشكاري فراهم ساختيم! (۱)

غرض اين بود كه خداوند گناهان گذشته و آيندهاي را كه به تو نسبت مي‏دادند ببخشد و نعمتش را بر تو تمام كند، و به راه راست هدايتت فرمايد. (۲)

و پيروزي شكستناپذيري نصيب تو كند. (۳)

او كسي است كه سكينه و آرامش را در دلهاي مؤ منان نازل كرد تا ايماني بر ايمانشان افزوده شود، لشكر آسمانها و زمين از آن خدا است، و خداوند دانا و حكيم است. (۴)

هدف (ديگر از اين فتح مبين) آن بود كه مردان و زنان با ايمان را در باغهائي (از بهشت) وارد كند كه نهرها از زير درختانش جاري است، و گناهان آنها را ببخشد، و اين نزد خدا پيروزي بزرگي است. (۵)

و نيز مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرك را كه به خدا گمان بد مي‏برند مجازات كند، حوادث سوئي (كه براي مؤ منان انتظار مي‏كشند) تنها بر خودشان نازل مي‏شود، خداوند آنها را غضب كرده، و آنها را از رحمت خود دور ساخته، و جهنم را براي آنها آماده كرده، و چه بد سرانجامي است. (۶)

لشكريان آسمانها و زمين تنها از آن خدا است، و خداوند شكست ناپذير و حكيم است. (۷)

ما تو را به عنوان گواه و بشارت دهنده و بيم دهنده فرستاديم. (۸)

تا به خدا و رسولش ايمان بياوريد و از او دفاع كنيد، او را بزرگ داريد و خدا را صبح و شام تسبيح كنيد. (۹)

آنها كه با تو بيعت مي‏كنند در حقيقت فقط با خدا بيعت مي‏نمايند، و دست خدا بالاي دست آنهاست، هر كس پيمانشكني كند به زيان خود پيمان شكسته است و آنكس كه نسبت به عهدي كه با خدا بسته وفا كند به زودي پاداش عظيمي به او خواهد داد. (۱۰)

به زودي متخلفان از اعراب باديه نشين (عذرتراشي كرده) مي‏گويند: حفظ اموال و خانواده، ما را به خود مشغول داشت (و نتوانستيم در سفر حديبيه تو را همراهي كنيم) براي ما طلب آمرزش ‍ كن، آنها به زبان خود چيزي مي‏گويند كه در دل ندارند! بگو: چه كسي مي‏تواند در برابر خداوند از شما دفاع كند هرگاه زياني براي شما بخواهد و يا اگر نفعي اراده كند (مانع گردد) و خداوند به تمام اعمالي كه انجام مي‏دهيد آگاه است. (۱۱)

بلكه شما گمان كرديد پيامبر و مؤ منان هرگز به خانواده‏ هاي خود باز نخواهند گشت و اين پندار غلط در دلهاي شما زينت يافته بود، و گمان بد كرديد، و سرانجام هلاك شديد. (۱۲)

و آن كس كه ايمان به خدا و پيامبرش نياورده (سرنوشتش دوزخ است) چرا كه ما براي كافران آتش فروزان آماده كرده‏ ايم! (۱۳)

مالكيت و حاكميت آسمانها و زمين از آن خدا است، هر كس را بخواهد (و شايسته بداند) مي‏بخشد، و هر كس را بخواهد مجازات مي‏كند و خداوند غفور و رحيم است. (۱۴)

هنگامي كه شما در آينده براي به دست آوردن غنائمي حركت كنيد متخلفان مي‏گويند: بگذاريد ما هم از شما پيروي كنيم (و در اين جهاد شركت نمائيم!) آنها مي‏خواهند كلام خدا را تغيير دهند، بگو: هرگز نبايد به دنبال ما بياييد، اينگونه خداوند از قبل گفته است، اما به زودي مي‏گويند: شما نسبت به ما حسد مي‏ورزيد ولي آنها جز اندكي نمي‏فهمند! (۱۵)

به متخلفان از اعراب بگو: به زودي از شما دعوت مي‏شود كه به سوي قومي جنگجو برويد و با آنها پيكار كنيد تا اسلام بياورند، اگر اطاعت كنيد خداوند پاداش نيكي به شما مي‏دهد، و اگر سرپيچي نمائيد همانگونه كه قبلا نيز سرپيچي نموديد شما را عذاب دردناكي مي‏كند. (۱۶)

بر «نابينا» و «لنگ» و «بيمار» گناهي نيست (اگر در ميدان جهاد شركت نكند) و هركس كه اطاعت خدا و رسولش نمايد او را در باغهائي (از بهشت) وارد مي‏سازد كه نهرها از زير درختانش جاري است، و آن كس كه سرپيچي كند او را به عذاب دردناكي گرفتار مي‏كند. (۱۷)

خداوند از مؤ مناني كه در زير آن درخت با تو بيعت كردند راضي و خشنود شد، خدا آنچه را در درون قلب آنها (از صداقت و ايمان) نهفته بود ميدانست، لذا آرامش را بر دلهاي آنها نازل كرد، و فتح نزديكي، به عنوان پاداش، نصيب آنها فرمود. (۱۸)

و غنائم بسياري كه آنرا به دست مي‏آورند، و خداوند عزيز و حكيم است. (۱۹)

خداوند غنائم فراواني به شما وعده داده كه آنها را به چنگ مي‏آوريد، ولي اين يكي را زودتر براي شما فراهم ساخت، و دست تعدي مردم (دشمنان) را از شما باز داشت، تا نشانه‏ اي براي مؤ منان باشد، و شما را به راه راست هدايت كند. (۲۰)

و نيز غنائم و فتوحات ديگري كه شما قدرت بر آن نداريد ولي خداوند قدرتش بر آن احاطه دارد نصيب شما مي‏كند و خداوند بر هر چيز توانا است. (۲۱)

اگر كافران (در سرزمين حديبيه) با شما پيكار مي‏كردند به زودي فرار مي‏نمودند، سپس ولي و ياوري نمي‏يافتيد. (۲۲)

اين سنت الهي است كه در گذشته نيز بوده است، و هرگز براي سنت الهي تغيير و تبديلي نخواهي يافت. (۲۳)

او كسي است كه دست آنها را از شما و دست شما را از آنها در دل مكه كوتاه كرد، بعد از آنكه شما را بر آنها پيروز ساخت، و خداوند به آنچه انجام مي‏دهيد بيناست. (۲۴)

آنها كساني هستند كه كافر شدند و شما را از (زيارت) مسجدالحرام بازداشتند، و از رسيدن قربانيهاي شما به محل قربانگاه مانع گشتند، و هرگاه مردان و زنان با ايماني در اين ميان بدون آگاهي شما زير دست و پا از بين نمي‏رفتند و از اين راه عيب و عاري ناآگاهانه به شما نمي‏رسيد (خداوند هرگز مانع اين جنگ نمي‏شد) هدف اين بود كه خدا هر كس را مي‏خواهد در رحمت خود وارد سازد و اگر مؤ منان و كفار (در مكه) از هم جدا مي‏شدند كافران را عذاب دردناكي مي‏كرديم. (۲۵)

به خاطر بياوريد هنگامي را كه كافران در دلهاي خود خشم و نخوت جاهليت داشتند، و (در مقابل) خداوند آرامش و سكينه را بر رسول خود و مؤ منان نازل فرمود، و آنها را به تقوي ملزم ساخت كه از هر كس شايسته تر و اهل و محل آن بودند، و خداوند به هر چيز عالم است. (۲۶)

خداوند آنچه را به پيامبرش در عالم خواب نشان داد راست بود، به طور قطع همه شما به خواست خدا وارد مسجدالحرام مي‏شويد در نهايت امنيت، و در حالي كه سرهاي خود را تراشيده، يا ناخنهاي خود را كوتاه كرده، و از هيچكس ترس و وحشتي نداريد، ولي خداوند چيزهائي مي‏دانست كه شما نمي‏دانستيد (و در اين تاخير حكمتي بود) و قبل از آن فتح نزديكي (براي شما) قرار داد. (۲۷)

او كسي است كه رسولش را با هدايت و دين حق فرستاده، تا آن را بر همه اديان پيروز كند، و كافي است كه خدا شاهد اين موضوع باشد. (۲۸)

محمد فرستاده خدا است و كساني كه با او هستند در برابر كفار سرسخت و شديد، و در ميان خود مهربانند، پيوسته آنها را در حال ركوع و سجود مي‏بيني، آنها همواره فضل خدا و رضاي او را مي‏طلبند، نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمايان است، اين توصيف آنها در تورات است، و توصيف آنها در انجيل همانند زراعتي است كه جوانه‏ هاي خود را خارج ساخته، سپس به تقويت آن پرداخته، تا محكم شده، و بر پاي خود ايستاده است، و به قدري نمو و رشد كرده كه زارعان را به شگفتي وامي دارد! اين براي آن است كه كافران را به خشم آورد، خداوند كساني از آنها را كه ايمان آورده‏ اند و عمل صالح انجام داده‏ اند وعده آمرزش و اجر عظيمي داده است. (۲۹)