اي قوم ما! دعوت كننده الهي را اجابت كنيد و به او ايمان آوريد تا گناهانتان را ببخشد و شما را از عذاب اليم پناه دهد. (۳۱)

و هر كس به دعوت كننده الهي پاسخ نگويد هرگز نمي‏تواند از چنگال عذاب الهي در زمين فرار كند، و غير از خدا يار و ياوري براي او نيست، و چنين كسان در گمراهي آشكارند. (۳۲)

آيا آنها نمي‏دانند خداوندي كه آسمانها و زمين را آفريده، و از آفرينش آنها ناتوان نشده قادر است مردگان را زنده كند؟ آري او بر هر چيز تواناست. (۳۳)

روزي را به يادآور كه كافران را بر آتش عرضه مي‏دارند (و به آنها گفته مي‏شود) آيا اين حق نيست ؟ مي‏گويند: آري، به پروردگار ما سوگند (كه حق است، در اين هنگام) مي‏گويد: پس ‍ عذاب را به خاطر كفرتان بچشيد! (۳۴)

بنابراين صبر كن آن گونه كه پيامبران اولو العزم شكيبائي كردند و براي (عذاب) آنها شتاب مكن، هنگامي كه وعده‏ هائي را كه به آنها داده شد مي‏بينند احساس مي‏كنند كه گوئي فقط ساعتي از يكروز در دنيا توقف داشتند، اين ابلاغي است براي همگان، آيا جز قوم فاسق هلاك مي‏شوند؟ (۳۵)