|
وَتَرَى كُلَّ أُمَّةٍ جَاثِيَةً كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَى إِلَى كِتَابِهَا الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
﴿۲۸﴾
در آن روز هر امتي را ميبيني (كه از شدت ترس و وحشت) بر زانو نشسته، هر امتي به سوي كتابش خوانده ميشود و (به آنها ميگويند) امروز جزاي آنچه را انجام ميداديد به شما ميدهند. (۲۸)
هَذَا كِتَابُنَا يَنْطِقُ عَلَيْكُمْ بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنْسِخُ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
﴿۲۹﴾
اين كتاب ماست كه به حق با شما سخن ميگويد (و اعمال شما را بازگو ميكند) ما آنچه را انجام ميداديد مينوشتيم! (۲۹)
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِي رَحْمَتِهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ
﴿۳۰﴾
اما كساني كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند پروردگارشان آنها را در رحمت خود وارد ميكند، اين پيروزي بزرگ است. (۳۰)
وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنْتُمْ قَوْمًا مُجْرِمِينَ
﴿۳۱﴾
اما كساني كه كافر شدند به آنها گفته ميشود مگر آيات من بر شما خوانده نميشد و شما استكبار كرديد و قوم مجرمي بوديد. (۳۱)
وَإِذَا قِيلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيهَا قُلْتُمْ مَا نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِنْ نَظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ
﴿۳۲﴾
و هنگامي كه گفته ميشد وعده خداوند حق است و در قيامت هيچ شكي نيست، شما ميگفتيد: ما نميدانيم قيامت چيست ؟ ما تنها گماني در اين باره داريم، و به هيچوجه يقين نداريم! (۳۲)
وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ
﴿۳۳﴾
و سيئات اعمالشان براي آنها آشكار ميشود، و سرانجام آنچه را استهزا ميكردند بر آنها واقع ميگردد. (۳۳)
وَقِيلَ الْيَوْمَ نَنْسَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَذَا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَاصِرِينَ
﴿۳۴﴾
و به آنها گفته ميشود: امروز شما را فراموش ميكنيم همانگونه كه شما ديدار امروز را فراموش كرديد، و جايگاه شما دوزخ است، و هيچ ياوري نداريد! (۳۴)
ذَلِكُمْ بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ لَا يُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ
﴿۳۵﴾
اين به خاطر آن است كه شما آيات خدا را به سخريه گرفتيد و زندگي دنيا شما را مغرور كرد، امروز آنها از دوزخ خارج نميشوند، و هيچگونه عذري از آنها پذيرفته نيست. (۳۵)
فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
﴿۳۶﴾
بنابراين حمد و ستايش مخصوص خدا است، پروردگار آسمانها و پروردگار زمين، و پروردگار همه جهانيان. (۳۶)
وَلَهُ الْكِبْرِيَاءُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
﴿۳۷﴾
و براي او است كبريا و عظمت در آسمان و زمين و او عزيز و حكيم است. (۳۷)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو