بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
حم
﴿۱﴾
حم [حا ميم] (۱)
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ
﴿۲﴾
كتابى است فرو فرستاده از سوى خداوند پيروزمند فرزانه (۲)
إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ
﴿۳﴾
بىگمان در آسمانها و زمين مايههاى عبرتى براى مؤمنان هست (۳)
وَفِي خَلْقِكُمْ وَمَا يَبُثُّ مِنْ دَابَّةٍ آيَاتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ
﴿۴﴾
نيز در آفرينشتان و جانورانى كه [در زمين] مىپراكند، براى اهل يقين مايههاى عبرت است (۴)
وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ آيَاتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ
﴿۵﴾
و در پى يكديگر آمدن شب و روز، و هر روزىاى [باران] كه خداوند از آسمان فرو فرستاده است، و زمين را پس از پژمردنش بدان زنده داشته است، و در گردش بادها مايههاى عبرتى براى خردمندان هست (۵)
تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ
﴿۶﴾
اين آيات الهى است كه به حق بر تو مىخوانيم پس به كدامين حديث بعد از خداوند و آيات او ايمان مىآورند؟ (۶)
وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ
﴿۷﴾
واى بر هر دروغزن گناهكارى (۷)
يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَى عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
﴿۸﴾
كه آيات الهى را كه بر او خوانده مىشود، مىشنود، سپس متكبرانه در شيوه خود سماجت مىورزد، گويى آنها را نشنيده است، پس او را از عذاب دردناك خبر ده (۸)
وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ
﴿۹﴾
و چون از چيزى از آيات ما آگاه شود، آن را به ريشخند مىگيرد، اينانند كه برايشان عذاب خواركننده است (۹)
مِنْ وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ وَلَا يُغْنِي عَنْهُمْ مَا كَسَبُوا شَيْئًا وَلَا مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ
﴿۱۰﴾
دوزخ پيشاپيش ايشان است، و آنچه به دست آوردهاند هيچ به كار ايشان نيايد، همچنين دوستانى كه به جاى خداوند گرفتهاند، و عذابى سهمگين در پيش دارند (۱۰)
|
||