|
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ
﴿۴۶﴾
همانند جوشش آب جوشان (۴۶)
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاءِ الْجَحِيمِ
﴿۴۷﴾
او را بگيريد و به ميان دوزخش بكشانيد (۴۷)
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ
﴿۴۸﴾
آنگاه از عذاب آب جوشان بر سرش فرو ريزيد (۴۸)
ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ
﴿۴۹﴾
بچش كه تو همان ارجمند بزرگوارى (۴۹)
إِنَّ هَذَا مَا كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ
﴿۵۰﴾
اين است همان چيزى كه در باره آن ترديد میکرديد (۵۰)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ
﴿۵۱﴾
به راستى پرهيزگاران در جايگاهى آسوده [اند] (۵۱)
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
﴿۵۲﴾
در بوستانها و كنار چشمه سارها (۵۲)
يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ
﴿۵۳﴾
پرنيان نازك و ديباى ستبر مى پوشند [و] برابر هم نشسته اند (۵۳)
كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ
﴿۵۴﴾
[آرى] چنين [خواهد بود] و آنها را با حوريان درشت چشم همسر مى گردانيم (۵۴)
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ
﴿۵۵﴾
در آنجا هر ميوه اى را [كه بخواهند] آسوده خاطر مىطلبند (۵۵)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو