|
طَعَامُ الْأَثِيمِ
﴿۴۴﴾
خوراك گناه پيشه است (۴۴)
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ
﴿۴۵﴾
چون مس گداخته در شكمها مى گدازد (۴۵)
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ
﴿۴۶﴾
همانند جوشش آب جوشان (۴۶)
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاءِ الْجَحِيمِ
﴿۴۷﴾
او را بگيريد و به ميان دوزخش بكشانيد (۴۷)
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ
﴿۴۸﴾
آنگاه از عذاب آب جوشان بر سرش فرو ريزيد (۴۸)
ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ
﴿۴۹﴾
بچش كه تو همان ارجمند بزرگوارى (۴۹)
إِنَّ هَذَا مَا كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ
﴿۵۰﴾
اين است همان چيزى كه در باره آن ترديد میکرديد (۵۰)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ
﴿۵۱﴾
به راستى پرهيزگاران در جايگاهى آسوده [اند] (۵۱)
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
﴿۵۲﴾
در بوستانها و كنار چشمه سارها (۵۲)
يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ
﴿۵۳﴾
پرنيان نازك و ديباى ستبر مى پوشند [و] برابر هم نشسته اند (۵۳)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو