ParsQuran
سوره ۴۴: الدخان - جزء ۲۵ - ترجمه مکارم شیرازی

يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ ﴿۴۱﴾
روزي كه هيچ دوستي كمترين كمكي به دوستش نمي‏كند و از هيچ سو ياري نمي‏شوند. (۴۱)
إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۴۲﴾
مگر كسي كه خدا او را مورد رحمت قرار داده، و او عزيز و رحيم است. (۴۲)
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ ﴿۴۳﴾
درخت زقوم... (۴۳)
طَعَامُ الْأَثِيمِ ﴿۴۴﴾
غذاي گنهكاران است. (۴۴)
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ ﴿۴۵﴾
همانند فلز گداخته در شكمها مي‏جوشد. (۴۵)
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ ﴿۴۶﴾
جوششي همچون آب سوزان. (۴۶)
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاءِ الْجَحِيمِ ﴿۴۷﴾
اين كافر مجرم را بگيريد و به ميان دوزخ پرتابش كنيد. (۴۷)
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ ﴿۴۸﴾
سپس بر سر او از عذاب سوزان بريزيد! (۴۸)
ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ ﴿۴۹﴾
(به او گفته مي‏شود) بچش كه (به پندار خود) بسيار قدرتمند و محترم بودي! (۴۹)
إِنَّ هَذَا مَا كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ ﴿۵۰﴾
اين همان چيزي است كه پيوسته در آن ترديد مي‏كرديد. (۵۰)