يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ
﴿۱۱﴾
همه مردم را فرا ميگيرد، اين عذاب دردناكي است. (۱۱)
رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ
﴿۱۲﴾
مي گويند پروردگارا! عذاب را از ما برطرف كن كه ايمان ميآوريم (۱۲)
أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ
﴿۱۳﴾
چگونه و از كجا متذكر ميشوند با اينكه رسول آشكار (با معجزات و منطق روشن) به سراغ آنها آمد؟ (۱۳)
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ
﴿۱۴﴾
سپس از او رويگردان شدند و گفتند: ديوانه اي است كه ديگران به او تعليم ميدهند! (۱۴)
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ
﴿۱۵﴾
ما كمي عذاب را برطرف ميسازيم ولي باز به كارهاي خود برمي گرديد! (۱۵)
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ
﴿۱۶﴾
ما از آنها انتقام ميگيريم در آن روز كه آنها را با قدرت خواهيم گرفت، آري ما از آنها انتقام ميگيريم. (۱۶)
وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ
﴿۱۷﴾
ما قبل از اينها قوم فرعون را آزموديم و رسول بزرگواري به سراغ آنها آمد. (۱۷)
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
﴿۱۸﴾
كه اي بندگان خدا آنچه را به شما دستور داده است انجام دهيد و در برابر من تسليم شويد كه من فرستاده اميني براي شما هستم (۱۸)
وَأَنْ لَا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّي آتِيكُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ
﴿۱۹﴾
و در برابر خداوند تكبر نورزيد كه من براي شما دليل روشني آورده ام. (۱۹)
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ
﴿۲۰﴾
و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه ميبرم از اينكه مرا متهم (يا سنگسار) كنيد. (۲۰)
|
||