بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
حم
﴿۱﴾
حم. (۱)
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ
﴿۲﴾
سوگند به اين كتاب آشكار. (۲)
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ
﴿۳﴾
كه ما آنرا در شبي پربركت نازل كرديم، ما همواره انذار كننده بوده ايم. (۳)
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ
﴿۴﴾
در آن شب كه هر امري بر طبق حكمت خداوند تنظيم ميگردد. (۴)
أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ
﴿۵﴾
فرماني بود از ناحيه ما، ما (محمد (صلي اللّه عليه و آله و سلّم) را) فرستاديم. (۵)
رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
﴿۶﴾
اينها همه بخاطر رحمتي است از سوي پروردگارت كه او شنونده و داناست. (۶)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ
﴿۷﴾
پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست، اگر اهل يقين هستيد. (۷)
لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
﴿۸﴾
هيچ معبودي جز او نيست، زنده ميكند و ميميراند، پروردگار شما و پروردگار پدران نخستين شماست. (۸)
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ
﴿۹﴾
ولي آنها در شكند و (با حقايق) بازي ميكنند. (۹)
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ
﴿۱۰﴾
منتظر روزي باش كه آسمان دود آشكاري پديد آورد. (۱۰)
يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ
﴿۱۱﴾
همه مردم را فرا ميگيرد، اين عذاب دردناكي است. (۱۱)
رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ
﴿۱۲﴾
مي گويند پروردگارا! عذاب را از ما برطرف كن كه ايمان ميآوريم (۱۲)
أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ
﴿۱۳﴾
چگونه و از كجا متذكر ميشوند با اينكه رسول آشكار (با معجزات و منطق روشن) به سراغ آنها آمد؟ (۱۳)
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ
﴿۱۴﴾
سپس از او رويگردان شدند و گفتند: ديوانه اي است كه ديگران به او تعليم ميدهند! (۱۴)
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ
﴿۱۵﴾
ما كمي عذاب را برطرف ميسازيم ولي باز به كارهاي خود برمي گرديد! (۱۵)
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ
﴿۱۶﴾
ما از آنها انتقام ميگيريم در آن روز كه آنها را با قدرت خواهيم گرفت، آري ما از آنها انتقام ميگيريم. (۱۶)
وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ
﴿۱۷﴾
ما قبل از اينها قوم فرعون را آزموديم و رسول بزرگواري به سراغ آنها آمد. (۱۷)
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
﴿۱۸﴾
كه اي بندگان خدا آنچه را به شما دستور داده است انجام دهيد و در برابر من تسليم شويد كه من فرستاده اميني براي شما هستم (۱۸)
وَأَنْ لَا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّي آتِيكُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ
﴿۱۹﴾
و در برابر خداوند تكبر نورزيد كه من براي شما دليل روشني آورده ام. (۱۹)
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ
﴿۲۰﴾
و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه ميبرم از اينكه مرا متهم (يا سنگسار) كنيد. (۲۰)
وَإِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ
﴿۲۱﴾
و اگر به من ايمان نميآوريد لااقل از من كناره گيري كنيد (و مانع ايمان آوردن مردم نشويد). (۲۱)
فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَؤُلَاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ
﴿۲۲﴾
(موسي) به پيشگاه پروردگارش عرضه داشت كه اينها قومي مجرمند. (۲۲)
فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ
﴿۲۳﴾
(به او دستور داده شد) بندگان مرا شبانه حركت ده كه آنها به تعقيب شما ميآيند. (۲۳)
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ
﴿۲۴﴾
(هنگامي كه از دريا گذشتيد) دريا را آرام و گشاده بگذار كه آنها لشكر غرق شده اي خواهند بود. (۲۴)
كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
﴿۲۵﴾
چه بسيار باغها و چشمه ها كه از خود به جاي گذاشتند. (۲۵)
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ
﴿۲۶﴾
و زراعتها و قصرهاي جالب و گرانقيمت! (۲۶)
وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ
﴿۲۷﴾
و نعمتهاي فراوان ديگر كه در آن متنعم بودند. (۲۷)
كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ
﴿۲۸﴾
اينچنين بود ماجراي آنها و ما اينها را ميراث براي اقوام ديگر قرار داديم. (۲۸)
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنْظَرِينَ
﴿۲۹﴾
نه آسمان بر آنها گريست و نه زمين و نه به آنها مهلتي داده شد. (۲۹)
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ
﴿۳۰﴾
ما بني اسرائيل را از عذاب ذلتبار نجات بخشيديم. (۳۰)
مِنْ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِنَ الْمُسْرِفِينَ
﴿۳۱﴾
از فرعون، كه مردي متكبر و از اسرافكاران بود. (۳۱)
وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَى عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ
﴿۳۲﴾
ما آنها را با علم خويش بر جهانيان برگزيديم و برتري داديم. (۳۲)
وَآتَيْنَاهُمْ مِنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُبِينٌ
﴿۳۳﴾
و آياتي (از قدرت خويش) به آنها داديم كه آزمايش آشكاري در آن بود (ولي آنها كفران كردند و مجازات شدند). (۳۳)
إِنَّ هَؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ
﴿۳۴﴾
اينها (مشركان) ميگويند: (۳۴)
إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُنْشَرِينَ
﴿۳۵﴾
مرگ ما جز همان مرگ اول نيست (و هرگز زنده نخواهيم شد) (۳۵)
فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
﴿۳۶﴾
اگر راست ميگوئيد پدران ما را زنده كنيد (تا گواهي دهند) (۳۶)
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ
﴿۳۷﴾
آيا آنها بهترند يا قوم تبع و كساني كه پيش از آنان بودند؟ ما آنها را هلاك كرديم چرا كه مجرم بودند. (۳۷)
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ
﴿۳۸﴾
ما آسمانها و زمين و آنچه در ميان اين دو است بيهدف نيافريديم. (۳۸)
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
﴿۳۹﴾
ما آن دو را فقط به حق آفريديم، ولي اكثر آنها نميدانند. (۳۹)
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ
﴿۴۰﴾
روز جدائي (حق از باطل) وعدهگاه همه آنهاست. (۴۰)
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ
﴿۴۱﴾
روزي كه هيچ دوستي كمترين كمكي به دوستش نميكند و از هيچ سو ياري نميشوند. (۴۱)
إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
﴿۴۲﴾
مگر كسي كه خدا او را مورد رحمت قرار داده، و او عزيز و رحيم است. (۴۲)
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ
﴿۴۳﴾
درخت زقوم... (۴۳)
طَعَامُ الْأَثِيمِ
﴿۴۴﴾
غذاي گنهكاران است. (۴۴)
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ
﴿۴۵﴾
همانند فلز گداخته در شكمها ميجوشد. (۴۵)
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ
﴿۴۶﴾
جوششي همچون آب سوزان. (۴۶)
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاءِ الْجَحِيمِ
﴿۴۷﴾
اين كافر مجرم را بگيريد و به ميان دوزخ پرتابش كنيد. (۴۷)
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ
﴿۴۸﴾
سپس بر سر او از عذاب سوزان بريزيد! (۴۸)
ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ
﴿۴۹﴾
(به او گفته ميشود) بچش كه (به پندار خود) بسيار قدرتمند و محترم بودي! (۴۹)
إِنَّ هَذَا مَا كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ
﴿۵۰﴾
اين همان چيزي است كه پيوسته در آن ترديد ميكرديد. (۵۰)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ
﴿۵۱﴾
پرهيزكاران در جايگاه امن و اماني هستند. (۵۱)
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
﴿۵۲﴾
در ميان باغها و چشمه ها. (۵۲)
يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ
﴿۵۳﴾
آنها لباسهائي از حرير نازك و ضخيم ميپوشند، و در مقابل يكديگر مينشينند. (۵۳)
كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ
﴿۵۴﴾
اينچنينند بهشتيان، و آنها را با حور العين تزويج ميكنيم. (۵۴)
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ
﴿۵۵﴾
آنها هر نوع ميوه اي را بخواهند در اختيارشان قرار ميگيرد، و در نهايت امنيت به سر ميبرند. (۵۵)
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
﴿۵۶﴾
هرگز مرگي جز همان مرگ اول (كه در دنيا چشيده اند) نخواهند چشيد و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ ميكند. (۵۶)
فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
﴿۵۷﴾
اين فضل و بخششي است از سوي پروردگارت، و اين پيروزي بزرگي است. (۵۷)
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
﴿۵۸﴾
ما آن (قرآن) را بر زبان تو آسان ساختيم تا متذكر شوند. (۵۸)
فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ
﴿۵۹﴾
(اما اگر پذيرا نشدند) منتظر باش آنها نيز منتظرند (تو منتظر پيروزي الهي و آنها منتظر عذاب و شكست باشند). (۵۹)
|
||