پس اگر تو را [از دنيا] ببريم، در آن صورت از ايشان داد مى‏ستانيم‏ (۴۱)

يا اگر به تو آنچه [از عذاب‏] به ايشان وعده داده‏ايم نشان دهيم، در هر صورت، بر ايشان تواناييم‏ (۴۲)

به آنچه بر تو وحى شده است، تمسك كن [و بدان كه‏] تو بر راه راست هستى‏ (۴۳)

و آن يادآورى براى تو و قوم توست، و زودا كه باز خواست شويد (۴۴)

و از [پيروان‏] پيامبران ما، كسانى كه پيش از تو فرستاده‏ايم بپرس، كه آيا به جاى خداوند رحمان، خدايانى را حكم كرده‏ايم كه پرستيده شوند؟ (۴۵)

و به راستى موسى را همراه با پديده‏هاى شگرفمان به سوى فرعون و بزرگان قومش فرستاديم، آنگاه گفت من پيامبر پروردگار جهانيانيم‏ (۴۶)

چون پديده‏هاى شگرف ما را براى آنان آورد، آنگاه بود كه به آنها مى‏خنديدند (۴۷)

و هيچ پديده شگرفى به آنان ننمايانديم مگر آنكه از همانندش بزرگتر بود، و ايشان را با عذاب فرو گرفتيم باشد كه به راه آيند (۴۸)

و گفتند اى ساحر [ارجمند] براى ما به درگاه پروردگارت -با عهدى كه با تو دارددعا كن كه ما هم رهيافته‏ايم‏ (۴۹)

و چون عذاب را از آنان بر طرف ساختيم، آنگاه بود كه پيمان شكنى كردند (۵۰)