اگر شكر كنيد و ايمان ورزيد خداوند را با عذاب شما چه كار؟ و خداوند قدردان داناست‏ (۱۴۷)

خداوند بانگ برداشتن به بد زبانى را دوست ندارد، مگر از [سوى‏] كسى كه به او ستم شده باشد، و خداوند شنواى داناست‏ (۱۴۸)

اگر خيرى را آشكار يا پنهان كنيد، يا از عمل ناخوشايندى درگذريد، [بدانيد كه‏] خداوند بخشاينده تواناست‏ (۱۴۹)

كسانى كه به خداوند و پيامبرانش كفر مى‏ورزند و مى‏خواهند بين خداوند و پيامبرانش جدائى قائل شوند و مى‏گويند به بعضى ايمان داريم و به بعضى نداريم و مى‏خواهند راهى بينابين پيش گيرند (۱۵۰)

اينان به واقع كافرند و ما براى كافران عذابى خفت‏بار آماده ساخته‏ايم‏ (۱۵۱)

و كسانى كه به خداوند و پيامبرانش ايمان دارند و بين هيچ‏يك از آنان فرق نمى‏گذارند، خداوند به زودى پاداش آنان را خواهد داد، و خدا آمرزگار مهربان است‏ (۱۵۲)

اهل كتاب از تو مى‏خواهند كه برايشان [به يكباره‏] از آسمان كتابى نازل كنى، بدان كه از موسى درخواستى عجيب‏تر كردند، و گفتند خدا را آشكارا به ما نشان بده، آنگاه به خاطر درخواست ناحقشان صاعقه‏[ى مرگ‏] آنان را فروگرفت، آنگاه [چون به درخواست موسى از نو زنده شدند] پس از آن همه معجزات كه برايشان پديد آمده بود، گوساله‏پرستى كردند، و از اين گناهشان هم درگذشتيم و به موسى حجتى آشكار بخشيديم‏ (۱۵۳)

و [كوه‏] طور را بر فرازشان افراشته داشتيم تا از ايشان پيمان گرفتيم، و به ايشان گفتيم فروتنانه از اين دروازه وارد شويد، و به ايشان گفتيم حرمت سبت [ شنبه‏] را نشكنيد، و از ايشان پيمانى استوار گرفتيم‏ (۱۵۴)

آنگاه به سبب پيمان شكنى‏شان و كفرورزيدنشان به آيات الهى و كشتنشان پيامبران را به ناحق و ادعايشان كه دلهاى ما در پوشش است [لعنتشان كرديم‏]، بلكه خداوند به سبب كفرشان بر دلهايشان مهر نهاد، كه جز اندكى ايمان نمى‏آورند (۱۵۵)

و به سبب كفرشان و سخنشان كه به مريم بهتان بزرگى زدند (۱۵۶)