و هنگامي كه نماز را به پايان رسانيديد خدا را ياد كنيد در حال ايستادن و نشستن و به هنگامي كه به پهلو خوابيده‏ ايد، و هر گاه آرامش ‍ يافتيد (و حالت خوف زايل گشت) نماز را (به صورت معمول) انجام دهيد، زيرا نماز وظيفه ثابت و معيني براي مؤ منان است. (۱۰۳)

و از تعقيب دشمن سست نشويد (چه اينكه) اگر شما درد و رنج مي‏بينيد آنها نيز همانند شما درد و رنج مي‏بينند، ولي شما اميدي از خدا داريد كه آنها ندارند و خداوند دانا و حكيم است. (۱۰۴)

ما اين كتاب را به حق بر تو فرستاديم تا به آنچه خداوند به تو آموخته، در ميان مردم قضاوت كني و از كساني مباش كه از خائنان حمايت نمائي. (۱۰۵)

و از خداوند طلب آمرزش نما، كه خداوند آمرزنده و مهربان است. (۱۰۶)

و از آنها كه به خود خيانت كردند دفاع مكن زيرا خداوند افراد خيانت پيشه گنهكار را دوست ندارد. (۱۰۷)

اعمال زشت خود را از مردم پنهان مي‏دارند اما از خدا پنهان نمي‏دارند، و به هنگامي كه در مجالس شبانه سخناني كه خدا راضي نبود مي‏گفتند، خدا با آنها بود و خدا به آنچه عمل مي‏كنند احاطه دارد. (۱۰۸)

آري شما همانها هستيد كه در زندگي اين جهان از آنها دفاع كرديد، اما كيست كه در برابر خداوند در روز رستاخيز از آنها دفاع كند و يا چه كسي است كه وكيل و حامي آنها باشد؟! (۱۰۹)

كسي كه كار بدي انجام دهد يا به خود ستم كند سپس از خداوند طلب آمرزش نمايد خدا را آمرزنده و مهربان خواهد يافت. (۱۱۰)

و كسي كه گناهي مرتكب شود به زيان خود كار كرده و خداوند دانا و حكيم است. (۱۱۱)

و كسي كه خطا يا گناهي مرتكب شود سپس بيگناهي را متهم سازد بار بهتان و گناه آشكاري بر دوش گرفته است. (۱۱۲)