شیطان عرض کرد: پروردگارا، پس مهلتم ده که تا روز قیامت زنده مانم. (۷۹)

خدا فرمود: از مهلت یافتگانت قرار دادیم. (۸۰)

تا روز معیّن و وقت معلوم (که صلاح نظام عالم می‌دانیم). (۸۱)

شیطان گفت: به عزّت و جلال تو قسم که خلق را تمام گمراه خواهم کرد. (۸۲)

مگر خاصان از بندگانت را که دل از غیر بریدند و برای تو خالص شدند. (۸۳)

خدا فرمود: به حق سوگند و کلام من حق و حقیقت است. (۸۴)

که جهنم را از (جنس) تو و پیروانت از آنان تمام پر خواهم کرد. (۸۵)

(ای رسول، به امت) بگو: من مزد رسالت از شما نمی‌خواهم و من (بی حجت و برهان الهی مقام وحی و رسالت را) بر خود نمی‌بندم. (۸۶)

این قرآن نیست جز اندرز و پند برای اهل عالم. (۸۷)

و شما منکران بر صدق و حقیقت این مقال پس از چندی (هنگام مرگ و انتقال به آخرت) به خوبی آگاه می‌شوید. (۸۸)