ما سليمان را آزموديم، و بر كرسي او جسدي افكنديم، سپس او به درگاه خداوند انابه كرد. (۳۴)

گفت: پروردگارا مرا ببخش، و حكومتي به من عطا كن كه بعد از من سزاوار هيچكس نباشد، كه تو بسيار بخشنده‏ اي. (۳۵)

ما باد را مسخر او ساختيم تا مطابق فرمانش به نرمي حركت كند، و به هر جا او مي‏خواهد برود. (۳۶)

و شياطين را مسخر او ساختيم، هر بناء و غواصي از آنها. (۳۷)

و گروه ديگري (از شياطين) را در غل و زنجير (تحت سلطه او) قرار داديم. (۳۸)

(و به او گفتيم) اين عطاي ماست به هر كس مي‏خواهي (و صلاح مي‏بيني) ببخش و از هر كس مي‏خواهي امساك كن و حسابي بر تو نيست. (۳۹)

و براي او (سليمان) نزد ما مقامي ارجمند و سرانجامي نيك است. (۴۰)

به خاطر بياور بنده ما ايوب را، هنگامي كه پروردگارش را خوانده كه شيطان مرا به رنج و عذاب افكنده. (۴۱)

(به او گفتيم) پاي خود را بر زمين بكوب اين، چشمه آبي خنك براي شستشو و نوشيدن است. (۴۲)

و خانواده‏ اش را به او بخشيديم، و همانند آنها را با آنها قرار داديم، تا رحمتي از سوي ما باشد و تذكري براي صاحبان فكر. (۴۳)