وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
﴿۳۹﴾
و جز آنچه میکرديد جزا نمى يابيد (۳۹)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
﴿۴۰﴾
مگر بندگان پاكدل خدا (۴۰)
أُولَئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ
﴿۴۱﴾
آنان روزى معين خواهند داشت (۴۱)
فَوَاكِهُ وَهُمْ مُكْرَمُونَ
﴿۴۲﴾
[انواع] ميوه ها و آنان مورد احترام خواهند بود (۴۲)
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ
﴿۴۳﴾
در باغهاى پر نعمت (۴۳)
عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ
﴿۴۴﴾
بر سريرها در برابر همديگر [مى نشينند] (۴۴)
يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ
﴿۴۵﴾
با جامى از باده ناب پيرامونشان به گردش درمى آيند (۴۵)
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ
﴿۴۶﴾
[باده اى] سخت سپيد كه نوشندگان را لذتى [خاص] مى دهد (۴۶)
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنْزَفُونَ
﴿۴۷﴾
نه در آن فساد عقل است و نه ايشان از آن به بدمستى [و فرسودگى] مى افتند (۴۷)
وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ
﴿۴۸﴾
و نزدشان [دلبرانى] فروهشته نگاه و فراخديده باشند (۴۸)
|
||