إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
﴿۱۲۱﴾
ما نيكوكاران را چنين پاداش مى دهيم (۱۲۱)
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
﴿۱۲۲﴾
زيرا آن دو از بندگان با ايمان ما بودند (۱۲۲)
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
﴿۱۲۳﴾
و به راستى الياس از فرستادگان [ما] بود (۱۲۳)
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ
﴿۱۲۴﴾
چون به قوم خود گفت آيا پروا نمى داريد (۱۲۴)
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ
﴿۱۲۵﴾
آيا بعل را مى پرستيد و بهترين آفرينندگان را وامى گذاريد (۱۲۵)
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
﴿۱۲۶﴾
[يعنى] خدا را كه پروردگار شما و پروردگار پدران پيشين شماست (۱۲۶)
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
﴿۱۲۷﴾
پس او را دروغگو شمردند و قطعا آنها [در آتش] احضار خواهند شد (۱۲۷)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
﴿۱۲۸﴾
مگر بندگان پاكدين خدا (۱۲۸)
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
﴿۱۲۹﴾
و براى او در [ميان] آيندگان [آوازه نيك] به جاى گذاشتيم (۱۲۹)
سَلَامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ
﴿۱۳۰﴾
درود بر پيروان الياس (۱۳۰)
|
||