فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمْ مَنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِنْ طِينٍ لَازِبٍ
﴿۱۱﴾
پس از منکران معاد بپرس: آیا آفرینش آنان سخت تر و دشوارتر است یا آنچه [مانند فرشتگان، آسمان ها، زمین، کوه ها و...] آفریده ایم؟ [به یقین آفرینش آنان کاری ناچیز است چون] ما آنان را از گِلی چسبنده آفریده ایم، (۱۱)
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ
﴿۱۲﴾
بلکه [تو از انکارشان] تعجب می کنی و آنان مسخره می کنند، (۱۲)
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ
﴿۱۳﴾
و هنگامی که به آنان تذکر، می دهند متذکّر نمی شوند؛ (۱۳)
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ
﴿۱۴﴾
و چون معجزه ای را می بینند به شدت مسخره می کنند [و دیگران را هم به مسخره وامی دارند،] (۱۴)
وَقَالُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ
﴿۱۵﴾
و می گویند: این جز جادویی آشکار نیست. (۱۵)
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
﴿۱۶﴾
[می گویند:] آیا زمانی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، حتماً برانگیخته می شویم؟ (۱۶)
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
﴿۱۷﴾
و آیا پدران پیشین ما [هم برانگیخته می شوند؟] (۱۷)
قُلْ نَعَمْ وَأَنْتُمْ دَاخِرُونَ
﴿۱۸﴾
بگو: آری، [برانگیخته می شوید] در حالی که خوار و ناچیز هستید. (۱۸)
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنْظُرُونَ
﴿۱۹﴾
جز این نیست که آن یک فریاد عظیم است که [وقتی واقع شود] ناگاه [همه زنده می شوند و حیرت زده منظره قیامت را] می نگرند، (۱۹)
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَذَا يَوْمُ الدِّينِ
﴿۲۰﴾
و می گویند: ای وای بر ما! این روز جزاست! (۲۰)
|
||