ParsQuran
سوره ۳۶: يس - جزء ۲۳ - ترجمه خرمشاهی

أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ ﴿۷۱﴾
آيا نينديشيده‏اند كه ما براى آنان از آنچه دستان [قدرت‏] مان بر سازد، چارپايانى آفريده‏ايم كه ايشان داراى آن هستند (۷۱)
وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ ﴿۷۲﴾
و آنها را رام ايشان گردانده‏ايم، لذا هم مركوبشان از آنهاست و هم از آن مى‏خورند (۷۲)
وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ أَفَلَا يَشْكُرُونَ ﴿۷۳﴾
و براى آنان در آنها سودها و آشاميدنى‏هاست، آيا سپاس نمى‏گزارند؟ (۷۳)
وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَ ﴿۷۴﴾
و به جاى خداوند خدايانى را [به پرستش‏] گرفته‏اند به اميد آنكه ايشان يارى يابند (۷۴)
لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ ﴿۷۵﴾
[اما] آنها به يارى [دادن‏] ايشان توانايى ندارند، و ايشان براى آنها چون سپاهى هستند كه در [عرصه قيامت‏] حاضر كرده شوند (۷۵)
فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ﴿۷۶﴾
پس سخنشان تو را اندوهگين نكند، ما آنچه پنهان مى‏دارند و آنچه آشكار مى‏دارند مى‏دانيم‏ (۷۶)
أَوَلَمْ يَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ ﴿۷۷﴾
آيا انسان نينديشيده است كه ما او را از نطفه‏اى آفريده‏ايم، آنگاه او جدل‏پيشه‏اى آشكار است‏ (۷۷)
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ ﴿۷۸﴾
و براى ما مثل مى‏زند و آفرينش خود را فراموش مى‏كند، گويد چه كسى استخوانها را -در حالى كه پوسيده‏انداز نو زنده مى‏گرداند؟ (۷۸)
قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ ﴿۷۹﴾
بگو همان كسى كه نخستين‏بار آن را پديد آورده است، زنده‏اش مى‏گرداند، او به هر آفرينشى دانا [و توانا]ست‏ (۷۹)
الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ ﴿۸۰﴾
همان كسى كه براى شما از درخت سبز[تر و تازه‏] آتشى پديد آورد، كه آنگاه از آن آتش مى‏افروزيد (۸۰)